Ο Χέγκελ κάνει κάπου την παρατήρηση ότι όλα τα μεγάλα κοσμοϊστορικά γεγονότα και πρόσωπα παρουσιάζονται σα να λέμε, δυο φορές. Ξέχασε όμως να προσθέσει: τη μια φορά σαν τραγωδία, την άλλη σαν φάρσα...
Πέμπτη, Δεκεμβρίου 29, 2022
Τρίτη, Δεκεμβρίου 20, 2022
Τετάρτη, Δεκεμβρίου 14, 2022
Τρίτη, Δεκεμβρίου 13, 2022
Τρίτη, Δεκεμβρίου 06, 2022
Και τώρα ένα σύνθημα που όλους μας ενώνει
Μία μέρα πριν την επέτειο της δολοφονίας του Αλέξη Γρηγορόπουλου, η Αστυνομία του Μητσοτάκη και του Θεοδωρικάκου, χρησιμοποίησε ξανά όπλα και σφαίρες σε καταδίωξη του δεκαεξάχρονου Ρομ Κωνσταντίνου Φραγκούλη από την Αγία Σοφία Διαβατών. Το θύμα της αστυνομικής βάρβαρης επίθεσης χαροπαλεύει “σε κρίσιμη κατάσταση στην ΜΕΘ από πυροβολισμό στο κεφάλι” όπως δήλωσε ο γιατρός του Ιπποκράτειου και μέλος του ΔΣ της ΕΝΙΘ Γιάννης Κούτρας.
Δεν είχε λεφτά να πληρώσει την βενζίνα και για αυτό δέχτηκε πυροβολισμό στο κεφάλι; Πόσο πιο κτηνώδης θα γίνει η ρατσιστική πολιτική της κυβέρνησης άραγε και οι πρακτικές της Αστυνομίας;
Ανατριχίλα προκαλεί η ανακοίνωση της Αστυνομίας θυμίζοντας τα ψέματα της για τις συνθήκες δολοφονίας του Ρομ Νίκου Σαμπάνη στο Πέραμα πριν ένα χρόνο. Τότε ο Υπουργός Προστασίας του Πολίτη Τ. Θεοδωρικάκος επισκέφθηκε τον ομάδα των αστυνομικών που έριξε τις 36 σφαίρες στο σώμα του Νίκου Σαμπάνη ενόσω ήταν κρατούμενοι υπογραμμίζοντας την στήριξη του στην κανονικότητα των καταδιώξεων. Όχι μόνο δεν κινήθηκαν για την απονομή δικαιοσύνης αλλά αντίθετα έριξαν το βάρος τους για την ρατσιστική συγκάλυψη του εγκλήματος των αστυνομικών που δολοφόνησαν τον Νίκο Σαμπάνη.
Οι καταδιώξεις της Αστυνομίας από τότε, όταν στοχεύουν Ρομά, έχουν πλησιάσει ξανά στο να βάλουν σε κίνδυνο ανθρώπινη ζωή. Για την ΕΛΑΣ του Μητσοτάκη και του Θεοδωρικάκου η επιβολή του δόγματος “νόμος και τάξη” εκδηλώνεται με τις πιο απάνθρωπες καταδιώξεις φτωχών ανθρώπων. Είναι η ίδια πολιτική που στέλνει στο θάνατο πρόσφυγες στο Αιγαίο και τον Εβρο με τις καταδιώξεις, τις αποτροπές και τις επαναπροωθήσεις του Λιμενικού και των συνοριοφυλάκων. Είναι η πολιτική της καταστολής που ξεδιπλώθηκε ενάντια στις διαδηλώσεις και τα συνδικάτα όπως στην Μαλαματίνα, επιχείρησε να βάλει την αστυνομία μέσα στα πανεπιστήμια, επιδόθηκε σε ένα όργιο παρακολουθήσεων κινητών απο την ΕΥΠ, εκστρατεύει κάθε τόσο στις γειτονιές που έχουν μπει στο στόχαστρο της κερδοσκοπίας και του εξευγενισμού όπως στα Εξάρχεια.
Αυτές τις κρίσιμες ώρες εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στην οικογένεια του δεκαεξάχρονου Ρομ Κωνσταντίνου Φραγκούλη και αγωνιούμε μαζί του για την σωτηρία της ζωής του.
Όμως, οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν σε κάθε περίπτωση. Να μην υπάρξει νέο κουκούλωμα των δολοφονικών ρατσιστικών εκτελέσεων αστυνομικών. Η Αστυνομία να αφοπλιστεί για να μην μπορεί να χρησιμοποιεί τα περίστροφα της ακόμη και σε δεκαεξάχρονους είτε ονομάζονται Αλέξης Γρηγορόπουλος είτε Κωνσταντίνος Φραγκούλης.
Ώρα να διώξουμε την κυβέρνηση των δολοφόνων που δίνει στις Τράπεζες λεφτά και στην νεολαία σφαίρες! Ωρα να βάλουμε τέλος στις δολοφονικές ρατσιστικές πολιτικές!
ΚΕΕΡΦΑ-ΚΙΝΗΣΗ ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΡΑΤΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΗ ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΑΠΕΙΛΗ
Τρίτη, Νοεμβρίου 29, 2022
Παρασκευή, Νοεμβρίου 18, 2022
COP27 : Πράσινο ξέπλυμα στη Χούντα της Αιγύπτου και στον Σίσι
Το φετινό καλοκαίρι «σημαδεύτηκε» από «ιστορικά» κύματα καύσωνα, ξηρασίας και πλημμυρών σε όλο τον πλανήτη με χιλιάδες νεκρούς και ανυπολόγιστες καταστροφές.
Ήδη, οι επιστήμονες μιλάνε για μία «νέα κανονικότητα», καθώς έχουμε μπει στην εποχή των «νέων καιρικών συνθηκών», με κύρια χαρακτηριστικά τις έντονες και αντιφατικές καιρικές διακυμάνσεις, από τον καύσωνα στις μπόρες και στις πλημμύρες και ξανά πάλι στον καύσωνα και με κύριο γνώρισμα την διάρκεια και την σφοδρότητα αυτών των φαινομένων. Συνθήκες που θα επικρατούν σχεδόν σε όλες τις εποχές του χρόνου και σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.
Πρόκειται για τυπικές εκφάνσεις της κλιματικής αλλαγής, για τις οποίες οι επιστήμονες, τα κινήματα και η επαναστατική αριστερά εδώ και χρόνια προειδοποιούν.
Η αμερικανική Υπηρεσία Παρατήρησης των Ωκεανών και της Ατμόσφαιρας (NOAA) μέτρησε τη συγκέντρωση του CO2 στην ατμόσφαιρα, φέτος τον Μάιο, 50% υψηλότερη από την προβιομηχανική εποχή, ξεπερνώντας το «ιστορικό» φράγμα των 420 μερών ανά εκατομμύριο (ppm). Πριν από τη βιομηχανική επανάσταση, και για τα περίπου 6.000 χρόνια ανθρώπινου πολιτισμού, το επίπεδο του CO2 βρισκόταν μόνιμα γύρω στα 280 ppm. Στην ανακοίνωσή της η NOAA τονίζει: «το CO2 είναι αέριο που προκαλεί το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη, καθώς παγιδεύει τη ζέστη και παραμένει στην ατμόσφαιρα και στους ωκεανούς για εκατομμύρια χρόνια. Η υπερθέρμανση του πλανήτη έχει ήδη δραματικές συνέπειες, ανάμεσά τους τον πολλαπλασιασμό των κυμάτων καύσωνα, των ξηρασιών, των πυρκαγιών και των πλημμυρών».
Σήμερα, η μέση παγκόσμια θερμοκρασία έχει αυξηθεί κατά 1.2°C, σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα (1850-1900), αλλά, τα τελευταία 5 χρόνια, η μέση θερμοκρασία της Ευρώπης είναι κατά 2°C υψηλότερη και θα συνεχίσει να ανεβαίνει με ρυθμό που θα ξεπερνά τον αντίστοιχο της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας.
Η πρόσφατη μελέτη της World Weather Attribution (WWA, διεθνή ερευνητική ομάδα που αναλύει σε πραγματικό χρόνο τα καιρικά φαινόμενα) για τον φετινό Βρετανικό καύσωνα, αναφέρει ότι «οι θερμοκρασίες που καταγράφηκαν θα ήταν “στατιστικά αδύνατες” να είχαν συμβεί χωρίς την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή».
Η αύξηση της θερμοκρασίας φέρνει ξηρασίες. Η έκθεση του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για την Ξηρασία (EDO), για τον Αύγουστο, αναφέρει ότι «το 47% της Ευρώπης βρίσκεται σε συνθήκες προειδοποίησης για ξηρασία, με πολύ χαμηλή υγρασία του εδάφους και το 17% σε κατάσταση συναγερμού… η έλλειψη νερού θα αποτελέσει τη νέα κανονικότητα στην Ευρώπη». Η λίμνη Λακ ντε Μπρενέ/ντε Σαγιεξό, που βρίσκεται στα σύνορα Ελβετίας και Γαλλίας, αποτελεί, ίσως, το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα της φετινής ξηρασίας. Εμφανίστηκε πριν από 12.000 χρόνια στους πρόποδες των Άλπεων και είχε βάθος 18 μέτρων. Φέτος το καλοκαίρι εξαφανίστηκε.
Η βρετανική κυβέρνηση κήρυξε επίσημα σε ξηρασία τη νότια και κεντρική Αγγλία και «κάλεσε τους πολίτες και τις επιχειρήσεις να χρησιμοποιούν το νερό με σύνεση». Στη Γαλλία, μπήκαν περιορισμοί στη χρήση νερού σε 93 από τα 96 διαμερίσματα, με τα 62 να ταξινομούνται ως «κατάσταση σε κρίση». Στην Ιταλία, η κυβέρνηση κήρυξε «κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω ξηρασίας» σε πέντε βόρειες περιοχές με χορήγηση Δελτίου (!) για το πόσιμο νερό, η στάθμη του νερού στο Ρήνο και στο Δούναβη έχει πέσει τόσο χαμηλά που σχεδόν έχει σταματήσει η διέλευση των εμπορευματικών πλοίων. Ο κατάλογος είναι μακρύς.
Στην Αφρική, ο Παγκόσμιος Μετεωρολογικός Οργανισμός (WMO) ανακοίνωσε ότι το Κέρας της Αφρικής (Αιθιοπία, Κένυα και Σομαλία) πλήττεται από τη χειρότερη ξηρασία των τελευταίων 40 ετών και οι προβλέψεις για την περίοδο Οκτωβρίου – Δεκεμβρίου δείχνουν χειρότερες.
Ούτε η Κίνα έχει ξαναβιώσει τόσο μεγάλο και παρατεταμένο καύσωνα. Στο νοτιοδυτικό τμήμα της, σε μια ζώνη έκτασης 4.5 εκατ τετραγωνικών χιλιομέτρων και συνολικού πληθυσμού άνω των 370 εκατ, το φαινόμενο κρατά από τα μέσα Ιουνίου με τις θερμοκρασίες να είναι από 40 - 45°C.
Πάνω από 6.6 εκατ. στρέμματα έχουν καεί, μόνο στα κράτη της Ε.Ε., φέτος και μέχρι τον Ιούλιο. Τα δάση της ΕΕ απορροφούν περίπου το 10% των συνολικών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου ετησίως.
Η μελέτη της WWA υποστηρίζει ότι: «οι επιπλέον 1.2°C κατέστησαν πιθανότερα γεγονότα όπως οι πλημμύρες του φετινού καλοκαιριού μεταξύ 20% και 900% και η αύξηση της έντασης των βροχοπτώσεων επεκτάθηκε μεταξύ 3% και 19%».
Όσο πιο ζέστη κάνει, τόσο περισσότερο νερό μπορεί να απορροφήσει ο αέρας. Μόλις 1°C πιο ζεστός αέρας μπορεί να συγκρατήσει 7% περισσότερους υδρατμούς και ό,τι είναι στην ατμόσφαιρα, πέφτει κάτω ως βροχή. Σε περιοχές με χαμηλό βαρομετρικό, κύματα πλημμυρών μπορούν να δημιουργηθούν σε σύντομο διάστημα. Σε περιοχές όπου οι φυσικές αντιπλημμυρικές προστασίες έχουν αφαιρεθεί είτε για τη γεωργία είτε για την κατασκευή δρόμων και κτηρίων, έκαναν τις πλημμύρες ακόμα χειρότερες. Το είδαμε στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στη Βόρεια Κίνα και κυρίως στο Πακιστάν.
Μόνο κατά το διήμερο 18 και 19 Ιουλίου, σημειώθηκαν, τουλάχιστον, 840 θάνατοι στη Βρετανία εξαιτίας του καύσωνα. Πάνω από 2.000, κυρίως ηλικιωμένοι, σε Ισπανία και Πορτογαλία. Το ίδιο και στη Κίνα. Το Πακιστάν βιώνει μία πρωτοφανή τραγωδία.
Η Εθνική Αρχή Διαχείρισης Καταστροφών του Πακιστάν (NDMA) ανακοίνωσε, την Κυριακή 28/8, ότι ο αριθμός των νεκρών από τις πλημμύρες έφτασε τους 1.033. Περισσότεροι από 33 εκατ. άνθρωποι έχουν πληγεί και καταστράφηκαν σχεδόν 1 εκατ. σπίτια, 800.000 στρέμματα καλλιεργήσιμης γης, 3.400 χιλιόμετρα οδοστρώματος οδικού δικτύου και 149 γέφυρες.
Η παρατεταμένη ξηρασία έχει καταστρέψει τις καλλιέργειες και επιτείνει την επισιτιστική κρίση. Όταν οι αγρότες χρησιμοποιούν λιγότερο νερό, τείνουν να παράγουν λιγότερα τρόφιμα και αυτό θα προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερη έλλειψη βασικών τροφίμων και αύξηση των τιμών τους. Από τα χειμερινά λαχανικά και το σιτάρι της Αριζόνα μέχρι το ρύζι, το σιτάρι και το καλαμπόκι στην Κίνα και στην Ευρώπη. Στο Κέρας της Αφρικής, η Παγκόσμια Τράπεζα ανακοίνωσε ότι τον Ιούνιο 66.4 εκατ. άνθρωποι αντιμετωπίζουν ήδη επισιτιστική κρίση, έκτακτη ανάγκη ή λιμό. Αυτό το νούμερο θα μεγαλώσει δραματικά τους επόμενους μήνες.
Ενέργεια
Η μείωση της στάθμης του νερού έχει μειώσει και την παραγωγή ενέργειας. Η υδροηλεκτρική ενέργεια στην Ιταλία μειώθηκε κατά 40% σε σύγκριση με πέρυσι, στην Πορτογαλία κατά 75%, στο φράγμα Three Gorges, στη Κίνα, το μεγαλύτερο υδροηλεκτρικό φράγμα στον κόσμο, κατά 40%, στη Γερμανία, τα πλοία που μεταφέρουν άνθρακα προς καύση δεν μπορούν να περάσουν από τα ρηχά νερά του Ρήνου.
Η χαμηλή στάθμη του Ρήνου, σύμφωνα με τον Κάρστεν Μπρζέσκι από το οικονομικό ίδρυμα ING, θα επιφέρει μείωση του γερμανικού ΑΕΠ κατά τουλάχιστον 0.5% (!) το δεύτερο εξάμηνο του 2022. Ο Χόλγκερ Λοτζ, αναπληρωτής διευθυντής της Ομοσπονδίας Γερμανικών Βιομηχανιών δηλώνει ότι: «είναι απλώς ζήτημα χρόνου να κλείσουν εργοστάσια στη χημική ή τη χαλυβουργική βιομηχανία, τα ορυκτέλαια και τα οικοδομικά υλικά να μην φτάσουν στον προορισμό τους ή να μην μπορούν πλέον να πραγματοποιούνται μεγάλες και βαριές μεταφορές».
Δεν είναι μόνο ο Ρήνος. Σε όλο τον κόσμο, όλα τα μεγάλα ποτάμια – πλωτοί οδοί στερεύουν, εμποδίζοντας τη διακίνηση των εμπορευμάτων, επηρεάζοντας τα συστήματα άρδευσης και καθιστώντας δυσκολότερη την εξασφάλιση ψύξης στους σταθμούς παραγωγής ενέργειας και τα εργοστάσια.
Στη Κίνα, η πτώση της στάθμης στον ποταμό Γιανγκτσέ, τον μεγαλύτερο στην Ασία, έχει προκαλέσει σοβαρά προβλήματα στην παγκόσμια εφοδιαστική αλυσίδα και στην κινεζική οικονομία. Ταυτόχρονα, οι αρχές να αναγκάζονται να κλείνουν, περιοδικά, τα εργοστάσια, για να εξοικονομήσουν ενέργεια, μεταξύ των οποίων και της Foxconn που είναι κύριος προμηθευτής της Apple, της Toyota και της Tesla. Ως αποτέλεσμα, οι προβλέψεις για την οικονομία της Κίνας υποβαθμίζονται. Οι αναλυτές της Goldman Sachs χαμήλωσαν την πρόβλεψή τους για αύξηση του ΑΕΠ στο 3%, πολύ κάτω από τον στόχο του 5.50% της κυβέρνησης.
Το CNN γράφει ότι: «Οι εκτιμήσεις για το πόσο καταστροφική μπορεί να αποβεί η κλιματική αλλαγή για την παγκόσμια οικονομία δεν έχουν αποδειχθεί εύκολες. Όμως αυτό το καλοκαίρι του καύσωνα και της ξηρασίας έχει έλθει να καταδείξει την διογκούμενη απειλή με την οποία βρίσκονται αντιμέτωπες ταυτόχρονα οι μεγαλύτερες οικονομίες του πλανήτη, εν μέσω δε της παράλληλης ενεργειακής κρίσης που ήδη οδηγεί την Γερμανία σε τροχιά ύφεσης, με κίνδυνο να συμπαρασύρει την Ευρώπη».
Η απάντηση, όμως, των κυβερνήσεων σε αυτή την «απειλή», για να σώσουν τα κέρδη των καπιταλιστών, είναι ακόμα μεγαλύτερη στροφή σε αυτό που προκαλεί την κλιματική αλλαγή. Την καύση ορυκτών καυσίμων. Ο τέλειος φαύλος κύκλος καταστροφής.
Ακόμα και αυτή η ρητορική στη Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα στη Γλασκώβη, για να «κρατήσουν ζωντανό το στόχο του 1.5°C» είναι σήμερα «εκτός ατζέντας».
Οι εταιρείες ορυκτών καυσίμων προχωρούν σε σχέδια για επέκταση της εξόρυξης πετρελαίου και Φυσικού Αερίου. Η ΕΕ στρέφεται στον «βρώμικο» άνθρακα όπως και ο «πρωτοπόρος στην πράσινη μετάβαση», Μητσοτάκης, που καυχιόταν ότι θα έκλεινε τα λιγνιτωρυχεία πρώτος σε όλη την ΕΕ. Ο κινέζος αντιπρόεδρος, Χαν Ζενγκ, δήλωσε ότι το Πεκίνο θα αυξήσει την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας με καύση άνθρακα.
Δεν υπάρχει γρήγορη λύση. Χρειάστηκαν εκατό χρόνια καταστροφικής «καπιταλιστικής ανάπτυξης» για να φτάσουμε στο σημερινό επίπεδο κρίσης και θα χρειαστούν σημαντικές προσπάθειες για να αντιστραφεί αυτή η κατάσταση. Ο χρόνος δεν είναι «υπέρ» μας αλλά αυτό δεν πρέπει να μας οδηγήσει στην αδράνεια. Το αντίθετο. Θα πρέπει να μας κινητοποιήσει.
Απέναντι σε αυτήν την απειλή, πρέπει να συνδέσουμε τους αγώνες μας. Οι αγώνες ενάντια στη χρήση ορυκτών καυσίμων ή/και πυρηνικής ενέργειας συνδέονται άμεσα με τους αγώνες για το κόστος ζωής, για τη κρατικοποίηση χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο όλων των δημόσιων αγαθών, για προσλήψεις και υποδομές που θα προστατεύουν από τις καταστροφές.
Έτσι θα ανοίξουμε το δρόμο για να απαλλαγούμε από το φαύλο και καταστροφικό σύστημα του καπιταλισμού.
Ξεκίνησε την Κυριακή 6 Νοεμβρίου, στο παραθαλάσσιο τουριστικό θέρετρο του Sharm el-Sheikh στην Αίγυπτο, η ετήσια Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα, COP27, στην οποία θα παραστούν πάνω από 40.000 αντιπρόσωποι από 196 χώρες και 120 αρχηγοί κρατών και πρωθυπουργοί.
Αν και γίνεται μόλις έναν χρόνο μετά από την COP26, στη Γλασκώβη, τίποτα δεν θυμίζει το «αισιόδοξο κλίμα» για την «αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής με τη παγκόσμια και συντονισμένη προσπάθεια μείωσης των ρύπων κατά 45% έως το 2030 ώστε η αύξηση της θερμοκρασίας να σταματήσει στον +1,5 βαθμό Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα» που οι κυβερνήσεις προσπαθούσαν, τότε, να περάσουν στον κόσμο. Και αυτό είναι λογικό. Ανάμεσα στις δύο Διασκέψεις έχει μεσολαβήσει η επιδείνωση της ενεργειακής και επισιτιστικής κρίσης, ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία και μία χρονιά που σημαδεύτηκε από τις χειρότερες καταστροφές σε όλο τον κόσμο. Αν η COP26 ήταν, επί της ουσίας, μία ακόμα «χαμένη ευκαιρία με μπόλικο μπλα – μπλα», η COP27 διαγράφεται, ήδη, ως τραγωδία.
Η ίδια η επιλογή της Αιγύπτου για τη διοργάνωση της Διάσκεψης είναι, από μόνη της, μία πρόκληση. Αποτελεί το «πράσινο ξέπλυμα» της αιματοβαμμένης χούντας του Σίσι που ήρθε στην εξουσία, πριν από σχεδόν 10 χρόνια, με στρατιωτικό πραξικόπημα ενάντια στην επανάσταση του 2011 και τις ελπίδες του λαού της Αιγύπτου για κοινωνική αλλαγή.
Το 95% (!) των ενεργειακών αναγκών της Αιγύπτου εξαρτάται από τα ορυκτά καύσιμα, παρόλο που η Αίγυπτος έχει τις πιο ευνοϊκές συνθήκες στην Αφρική για ηλιακή και αιολική ενέργεια. Από το 2016, έχει διπλασιαστεί η παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου. Οι ζωές εκατομμυρίων Αιγυπτίων μαστίζονται από την ατμοσφαιρική ρύπανση. Στο Κάιρο, των 22 εκατ κατοίκων, η ατμοσφαιρική ρύπανση είναι δεκαπλάσια (!) από το επίπεδο που θεωρείται ασφαλές. Εκατομμύρια Αιγύπτιοι δεν έχουν πρόσβαση σε καθαρό πόσιμο νερό.
Ενεργό κομμάτι της επανάστασης του 2011 ήταν τα κινήματα για το πόσιμο νερό, την αποχέτευση και τη ρύπανση που χαρακτηρίστηκαν ως «επανάσταση των διψασμένων» και «πράσινο ξύπνημα». Το κίνημα «Αιγύπτιοι Ενάντια στον Άνθρακα» αντιτάχθηκε στην καύση εισαγόμενου άνθρακα στους σταθμούς παραγωγής ενέργειας. Οι περιβαλλοντικοί διαδηλωτές αντιμετώπισαν, και αυτοί, την έντονη καταστολή του Σίσι, ως «εχθροί του κράτους», με συλλήψεις, φυλακίσεις, χωρίς καν δίκη, βασανιστήρια, κακοποιήσεις και «εξαφανίσεις».
Γι' αυτό και η επιλογή του Sharm el-Sheikh. Στο νότιο άκρο της χερσονήσου του Σινά, μακριά και από το μολυσμένο Κάιρο και τον οργισμένο κόσμο. «Είναι η COP με την πιο αυστηρή επιτήρηση στην ιστορία», δήλωσε ο Χουσεΐν Μπαούμι από τη Διεθνή Αμνηστία: «Είναι η πράξη ενός κράτους που δεν θέλει να επιτρέψει την ελευθερία του συνέρχεσθαι, αλλά δεν θέλει να κατηγορηθεί επειδή δεν το επιτρέπει». Οι Αιγύπτιοι ακτιβιστές, μαζί με τα κινήματα σε όλο τον κόσμο, μποϊκοτάρουν τη Διάσκεψη και καλούν σε κινητοποιήσεις το Σάββατο 12 Νοέμβρη. Το κάλεσμα βρίσκεται στο bit.ly/SisiLies.
Μη αναστρέψιμη ζημιά
Η κλιματική αλλαγή έχει, ήδη, μετατραπεί σε κλιματική κρίση. Η Έκθεση της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), που κυκλοφόρησε το 2022, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι η «έκταση και το μέγεθος της περιβαλλοντικής κρίσης είναι πολύ μεγαλύτερα από ότι είχε εκτιμηθεί προηγουμένως… ευρεία υποβάθμιση των οικοσυστημάτων με μη αναστρέψιμη ζημιά στη βιοποικιλότητα και θεμελιώδεις αλλαγές στα οικολογικά συστήματα... 3,6 δισ άνθρωποι εκτιμάται ότι ζουν σε περιοχές που είναι εξαιρετικά ευάλωτες στην κλιματική αλλαγή… εκατομμύρια θα υποφέρουν από πείνα, έλλειψη νερού και είναι πιθανό να γίνουν κλιματικοί πρόσφυγες». Όλα αυτά τα ζήσαμε φέτος. Περισσότεροι από 20 εκατομμύρια στο Πακιστάν χρειάστηκαν ανθρωπιστική βοήθεια, μετά τις σφοδρότερες πλημμύρες, από όλες τις καταγεγραμμένες της ιστορίας, τον Αύγουστο. Στην Αφρική, η χειρότερη ξηρασία των τελευταίων 40 ετών έχει αφήσει 146 εκατομμύρια ανθρώπους να αντιμετωπίζουν ακραία πείνα. Η Κίνα, οι ΗΠΑ και η Ευρώπη είχαν υποστεί το χειρότερο κύμα πυρκαγιών, καύσωνα και ξηρασίας στην ιστορία.
Όλες οι Διασκέψεις του ΟΗΕ για το Κλίμα (COP) ήταν συνώνυμο της αποτυχίας. Στην περσινή COP26 υπήρχε δέσμευση ώστε οι 196 χώρες να παρουσιάζουν κάθε χρόνο τους εθνικούς στόχους και νέα σχέδια για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Πριν τη COP27, μόνο 26 χώρες το έκαναν. Η Έκθεση του ΟΗΕ, που συνοψίζει τις δεσμεύσεις που έχουν αναλάβει ως τώρα οι κυβερνήσεις στις COP, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «ακόμη και αν αυτές τηρηθούν στο ακέραιο, θα οδηγήσουν σε αύξηση ρύπων κατά 10,6% έως το 2030 (αντί της μείωσης κατά 45% που υποσχέθηκαν) και οι υφιστάμενες πολιτικές θα οδηγήσουν σε αύξηση κατά 2,8 βαθμούς Κελσίου έως τα τέλη του αιώνα». Το χειρότερο είναι ότι ακόμα και αυτό το εφιαλτικό σενάριο θεωρείται υπεραισιόδοξο.
Έχει αποκαλυφθεί ότι τα κράτη διοχετεύουν ακόμη περισσότερους ρύπους στην ατμόσφαιρα από αυτό που δηλώνουν στον ΟΗΕ. Η εφημερίδα «Washington Post» πραγματοποίησε έρευνα, στα τέλη του 2021, καταλήγοντας στο συμπέρασμα ότι οι παγκόσμιοι ρύποι που δεν δηλώθηκαν το 2019 αγγίζουν τα 13,3 δισ τόνους. Ποσό που ισοδυναμεί με τους ρύπους της Κίνας. «Πράσινες διακηρύξεις» μαζί με «δημιουργική λογιστική» και παραποίηση στοιχείων.
Ψεύτικες δεσμεύσεις
Επιπλέον, η ενεργειακή κρίση έχει ακυρώσει και αυτές τις ψεύτικες δεσμεύσεις της Γλασκώβης. Σε όλα τα κράτη, η απάντηση στην ενεργειακή κρίση είναι η ακόμα μεγαλύτερη παραγωγή ενέργειας από ορυκτά καύσιμα. Τα ορυκτά καύσιμα είναι μια από τις πιο ελκυστικές επενδύσεις στην παγκόσμια αγορά. Το 2022, οι πέντε μεγαλύτερες στον κόσμο εταιρίες ορυκτών καυσίμων έχουν πραγματοποιήσει, μέχρι στιγμής, συνδυαστικά κέρδη 170 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Είναι η καλύτερη χρονιά στην ιστορία τους.
Ενώ δεν υπάρχει περιοχή του κόσμου που να μην επηρεάζεται από την κλιματική κρίση, αναλύοντας τις επιπτώσεις ανά περιοχή, οι φτωχότερες περιοχές του κόσμου, ενώ συμβάλουν ελάχιστα, επηρεάζονται περισσότερο από τις συνέπειές της. Γι’ αυτό, εδώ και 30 χρόνια, οι φτωχές χώρες ζητάνε από τις πλούσιες (και ρυπογόνες) χώρες χρηματοδότηση για «απώλειες και ζημιές». Οι πλούσιες χώρες απέρριπταν κάθε επίσημη συζήτηση. Η απάντησή τους ήταν υποσχέσεις χωρίς αντίκρισμα και υψηλότοκα δάνεια.
Οι φετινές καταστροφές «δυσκόλεψαν» αυτή τη στάση. Στη φετινή COP, και ύστερα από σκληρές διαπραγματεύσεις, θα ενταχθούν στην ατζέντα των συζητήσεων, για πρώτη φορά, ζητήματα που συνδέονται με τον «διακανονισμό της χρηματοδότησης αναφορικά με τις απώλειες και τις ζημιές, οι οποίες απορρέουν από τις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής». Όμως, το αν, το πόσο και πότε θα αποζημιωθούν οι φτωχές χώρες εξαρτάται αποκλειστικά από τη βούληση των ΗΠΑ, της ΕΕ, της Κίνας και της Ρωσίας. Οι ιμπεριαλιστικές συγκρούσεις και η οικονομική κρίση κάνουν αυτή την προοπτική αδύνατη. Όπως διευκρίνισε, άλλωστε, και ο Αιγύπτιος υπουργός Εξωτερικών και πρόεδρος της COP27, Σούκρι, «οι συζητήσεις για τις απώλειες και τις ζημιές που βρίσκονται πλέον στην ατζέντα δεν θα περιλαμβάνουν την υπαιτιότητα ή την υποχρεωτική αποζημίωση, αλλά έχουν στόχο να οδηγήσουν σε μια καταληκτική απόφαση το αργότερο μέχρι το 2024». Το 2009, οι ανεπτυγμένες χώρες δεσμεύτηκαν να δίνουν 100 δισ ετησίως, έως το 2020, στις φτωχές χώρες. Αυτός ο στόχος δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ και μεταφέρθηκε για το 2023. Τώρα μιλάνε για το 2024 και βλέπουμε...
Ο Μητσοτάκης πήγε στην Διάσκεψη τη στιγμή που γραφόταν αυτό το άρθρο. Είναι σίγουρο ότι, στην ομιλία του, θα παρουσιάσει την Ελλάδα ως «πρωτοπόρα στην πράσινη μετάβαση». Αλλά, εκτός από την ευκαιρία να βρεθεί σε ένα «ξεχωριστό» τουριστικό θέρετρο, η επίσκεψη στην Αίγυπτο είναι μία επίσκεψη σε μία «φίλη» χώρα που μοιράζεται τις ίδιες απόψεις για την «πράσινη μετάβαση». Η χούντα της Αιγύπτου είναι ένας «πιστός σύμμαχος» που, μαζί με το κράτος – τρομοκράτη του Ισραήλ και την Κύπρο, έχουν δημιουργήσει έναν πολεμοκάπηλο άξονα για να υπερασπιστούν τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στο βυθό των ΑΟΖ της Μεσογείου.
Όσο καθυστερεί η υλοποίηση πραγματικών λύσεων για την αντιστροφή της υπερθέρμανσης του πλανήτη, τόσο χειρότερη θα γίνεται η κλιματική κρίση. Είναι ξεκάθαρο ότι οι «από πάνω» και οι Διασκέψεις τους δεν μπορούν να αντιστρέψουν αυτή την κρίση που ο καπιταλισμός δημιούργησε και απειλεί, στην κυριολεξία, με εξαφάνιση το σύγχρονο ανθρώπινο πολιτισμό. Αντίθετα, την επιδεινώνουν.
Γι’ αυτό χρειάζεται, άμεσα, να μετατρέψουμε την οργή μας σε δύναμη για μία επαναστατική αντικαπιταλιστική ανατροπή. Για να μπορέσουμε να αντιστρέψουμε την κλιματική κρίση, για να πάρουμε και να υλοποιήσουμε αποφάσεις που να βάζουν τις ζωές μας και το περιβάλλον πάνω από τα κέρδη μίας χούφτας καπιταλιστών που ελέγχουν, σήμερα, την παραγωγή.
Η COP27 μπήκε στη δεύτερη βδομάδα με χαρακτηριστικό τις μαζικές διαδηλώσεις και διαμαρτυρίες για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τη Χούντα της Αιγύπτου, με αιχμή την απεργία πείνας και δίψας του πολιτικού κρατούμενου Alaa Abd-el Fattah.
Περισσότεροι από 60.000 πολιτικοί κρατούμενοι βρίσκονται στις αιγυπτιακές φυλακές από τότε που ο Σίσι ανέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα το 2013. Ο Σίσι, ο οποίος απολαμβάνει στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη από τη Δύση και το Ισραήλ, ο «πιστός σύμμαχος» της Ελλάδας, χρησιμοποιεί τη Διάσκεψη για το Κλίμα για να ξεπλύνει το δολοφονικό του καθεστώς.
Ο Alaa Abd El-Fattah, με ενεργή συμμετοχή στην αιγυπτιακή επανάσταση του 2011, βρίσκεται στα πρόθυρα του θανάτου μετά από απεργία πείνας που ξεκίνησε στις 2 Απριλίου καταναλώνοντας μόνο νερό και αλάτι στην αρχή και μετά μόλις 100 θερμίδες την ημέρα (το σώμα χρειάζεται κοντά στις 2.000). Την Κυριακή 6/11, την πρώτη ημέρα της Διάσκεψης, ξεκίνησε και απεργία δίψας. Έχει φυλακιστεί δύο φορές για την δράση του. Την πρώτη φορά, το 2015, για παραβίαση των νόμων της Χούντας για τις διαδηλώσεις. Αποφυλακίστηκε, υπό αναστολή το 2019, και στη συνέχεια φυλακίστηκε ξανά το 2021 με την κατηγορία της «διάδοσης ψευδών ειδήσεων» επειδή μοιράστηκε μια ανάρτηση στο Facebook σχετικά με βασανιστήρια ενός κρατούμενου.
Το μικρό όνομα του Abd El-Fattah, Alaa και το hashtag #FreeAlaa, έχουν γίνει συνώνυμο της αιγυπτιακής επανάστασης του 2011 που άνοιξε το δρόμο για τις εξεγέρσεις της αραβικής άνοιξης ενάντια στα διεφθαρμένα αραβικά καθεστώτα. Όπως γράφει η Naomi Klein: «η φυλάκισή του έχει σκοπό να στείλει ένα μήνυμα σε οποιονδήποτε μελλοντικό νέο επαναστάτη που έχει δημοκρατικά όνειρα στο κεφάλι του».
Όσο διαρκεί η απεργία πείνας, τα εβδομαδιαία γράμματα ήταν μία «απόδειξη ζωής». Ωστόσο, την εβδομάδα που έγραψε για την παγκόσμια κλιματική κατάρρευση, η επιστολή δεν έφτασε ποτέ στη μητέρα του Laila Soueif, υπερασπίστρια και η ίδια των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διανοούμενη. Αν και ο Alaa είναι και Βρετανός πολίτης, σε όλα τα χρόνια της φυλάκισής του, η Βρετανία δεν έχει κάνει τίποτα για να πιέσει την Αίγυπτο να απελευθερώσει ούτε τον ίδιο ή οποιονδήποτε άλλο φυλακισμένο ακτιβιστή. Η Βρετανία, όπως και όλες οι χώρες της «πολιτισμένης Δύσης» που δήθεν κόπτονται για τα ανθρώπινα δικαιώματα, επιθυμεί να παραμείνει φιλική με την Αίγυπτο και τη Χούντα του Σίσι.
Ο παγκόσμιος ξεσηκωμός, πριν και κατά τη διάρκεια της COP27, ήταν που ανάγκασαν τον Σούνακ, τον Μακρόν και τον Σολτς να «μιλήσουν στον Σίσι για τον Alaa». Ο Σίσι φέρεται να είπε στον Μακρόν ότι θα φροντίσει να «διατηρηθεί» η υγεία του Alaa. Όμως, μιλώντας στο περιθώριο της COP27, η αδερφή του Alaa, Sanaa Seif, που ταξίδεψε στην Αίγυπτο διακινδυνεύοντας τη ζωή και την ελευθερία της, φοβάται ότι τον ταΐζουν με την βία για να μην πεθάνει κατά τη διάρκεια της COP27: «H αναγκαστική σίτιση είναι βασανιστήριο και τίποτα δεν πρέπει να συμβαίνει ενάντια στη θέληση του Alaa».
Διαδηλώσεις
Την ίδια στιγμή που οι ηγέτες της Δύσης απολαμβάνουν τη φιλοξενία του «φίλου και συμμάχου» Σίσι, το Σάββατο 12 Νοέμβρη, ήταν μία μέρα δράσης, με μία σειρά διαδηλώσεις στη Βρετανία και σε όλο το κόσμο, απαιτώντας την απελευθέρωση του Alaa και όλων των πολιτικών κρατουμένων στην Αίγυπτο, αλλά και ενάντια στη COP27 απαιτώντας άμεση δράση ενάντια στη κλιματική κρίση.
Στο Λονδίνο, μία διαδήλωση 7.000 ακτιβιστών πραγματοποίησε πορεία από τα κεντρικά γραφεία της Shell, μιας από τις μεγαλύτερες εταιρείες που καταστρέφουν το κλίμα στον πλανήτη, στην πλατεία Τραφάλγκαρ. Οι διαδηλωτές κρατούσαν πλακάτ που έγραφαν: «Όχι κλιματική δικαιοσύνη χωρίς ανθρώπινα δικαιώματα». Ο Sohayb Farag, ένας Αιγύπτιος ακτιβιστής, είπε στο Socialist Worker: «Αναζητούμε κλιματική δικαιοσύνη στην Αίγυπτο… Χρειαζόμαστε ελευθερία του λόγου για να μπορούμε να μιλήσουμε. Δεν μπορούμε να το κάνουμε αυτό υπό το καθεστώς του δικτάτορα Σίσι... αν διαμαρτυρηθείς για οτιδήποτε, μπορεί να μπεις φυλακή, ακόμα κι αν διαμαρτύρεσαι για το νερό ή τα δέντρα ή το πράσινο...». Καθώς βάδιζαν στους δρόμους, Αιγύπτιοι ακτιβιστές φώναζαν «Ελεύθερη Αίγυπτος» και «Σίσι δολοφόνος - Σίσι χασάπης».
Από την ίδια διαδήλωση, η Helena δήλωσε στο Socialist Worker ότι «είναι τρομερό το γεγονός ότι το COP27 έχει τον μεγαλύτερο αριθμό εκπροσώπων ορυκτών καυσίμων στην ιστορία των Διασκέψεων... Εάν τα οικονομικά συμφέροντα κυβερνήσουν τη διάσκεψη, αυτοί που βρίσκονται στην εξουσία θα συμβιβαστούν... Το καλύτερο πράγμα που μπορεί να βγει από το COP27 θα είναι πάντα η κινητοποίηση των απλών ανθρώπων εναντίον του». Στη διαδήλωση συμμετείχαν ακτιβιστές από τα βρετανικά συνδικάτα Unison, UCU, NEU και PCS.
Οι διαδηλωτές έχουν δίκιο. Η πρώτη βδομάδα της COP27 επιβεβαίωσε, για άλλη μία φορά, ότι οι COP δεν μπορούν να προσφέρουν κάτι. Από την πρώτη COP, το 1995, οι παγκόσμιες εκπομπές ρύπων έχουν αυξηθεί κατά 55%. Επίσημος χορηγός της COP27 είναι η Coca-Cola, ο μεγαλύτερος ρυπαντής πλαστικών στο κόσμο.
Η ομιλία του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ, Αντόνιο Γκουτέρες, που άνοιξε την Διάσκεψη είναι χαρακτηριστική: «Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου συνεχίζουν να αυξάνονται. Οι παγκόσμιες θερμοκρασίες συνεχίζουν να ανεβαίνουν και ο πλανήτης μας πλησιάζει γρήγορα τα σημεία καμπής που θα κάνουν το κλιματικό χάος μη αναστρέψιμο. Είμαστε σε έναν αυτοκινητόδρομο για την κόλαση του κλίματος με το πόδι μας ακόμα στο γκάζι... αλλάξτε πορεία τώρα ή αντιμετωπίστε τη συλλογική αυτοκτονία».
Αλλά όσο λογική και είναι αυτή η τοποθέτηση, ο καπιταλισμός έχει τη δική του «εσωτερική λογική»: το κέρδος.
Τράπεζες
Οι μεγαλύτερες τράπεζες, συμπεριλαμβανομένων των JPMorgan, Bank of America και Morgan Stanley, συμμετείχαν στη Διάσκεψη της COP26, το 2021 στη Γλασκώβη, ως μέλη της «Χρηματοοικονομικής Συμμαχίας της Γλασκώβης για το Καθαρό Μηδέν» (GFANZ), και δεσμεύτηκαν δημόσια ότι οι τράπεζές τους θα φτάσουν τις καθαρές μηδενικές εκπομπές άνθρακα μέχρι τα μέσα του αιώνα. Όμως, ο παγκόσμιος τραπεζικός δανεισμός σε εταιρείες ορυκτών καυσίμων αυξήθηκε κατά 15%, σε πάνω από 300 δισ δολάρια, τους πρώτους εννέα μήνες του 2022, από την ίδια περίοδο του 2021, σύμφωνα με στοιχεία που συγκέντρωσε το Bloomberg. Όπως σημειώνει το Bloomberg: «Αυτή είναι η Wall Street που απλώς κάνει τη δουλειά της: κερδίζει χρήματα. Οι τράπεζες κέρδισαν περισσότερα από 1 δισ δολάρια σε έσοδα από τον δανεισμό εταιρειών ορυκτών καυσίμων κατά τη διάρκεια των πρώτων τριών τριμήνων. Γιατί να εγκαταλείψουν τις δραστηριότητές τους με έναν κλάδο που αναπτύσσεται λόγω ενός μακρινού στόχου για το κλίμα;». Σε έκθεσή της, με τίτλο «Είναι ο οικονομικός τομέας, ηλίθιε», η Greenpeace παρουσιάζει ότι δέκα τράπεζες που συμμετέχουν τακτικά στη Σύνοδο του Νταβός χρηματοδότησαν, από το 2015 ως το 2018, τον τομέα των ορυκτών καυσίμων με ποσό 1 τρισ δολαρίων.
Ο ΟΗΕ δηλώνει ότι για να φτάσουμε στο «καθαρό μηδέν» μέχρι τα μέσα του αιώνα, οι εκπομπές πρέπει να μειωθούν κατά 45% έως το 2030 σε σχέση με τα επίπεδα του 2010, κάτι που απαιτεί ταχεία μείωση της κατανάλωσης ορυκτών καυσίμων. Οι παγκόσμιες εταιρείες πετρελαίου και φυσικού αερίου (Big Oil), ωστόσο, έχουν άλλα σχέδια. Σύμφωνα με τη γερμανική δεξαμενή σκέψης Urgewald, το μέγεθος των βραχυπρόθεσμων σχεδίων επέκτασης της Big Oil αυξήθηκε κατά ένα πέμπτο, από 192 δισ σε 230 δισ βαρέλια ισοδύναμου πετρελαίου. H Big Oil απολαμβάνει μια άνευ προηγουμένου κερδοφορία εν μέσω τιμών ρεκόρ των ορυκτών καυσίμων και δεν είναι διατεθειμένη να παραιτηθεί από αυτό. Έτσι, έχουν στείλει στο COP27 περισσότερους από 600 εκπροσώπους τους με πρόσβαση στις συνομιλίες, σύμφωνα με ανάλυση της Global Witness που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη 10/11, για να διασφαλίσουν ότι τυχόν μέτρα δεν θα επηρεάσουν την κερδοφορία τους. Αυτός ο αριθμός αντιπροσώπων είναι μεγαλύτερος από το σύνολο των αντιπροσώπων των πιο ευάλωτων χωρών μαζί.
Οι φτωχές χώρες υποστηρίζουν ότι οι πλούσιες, που αποτελούν την πηγή των περισσότερων εκπομπών αερίων, πρέπει να παρέχουν βοήθεια στους φτωχούς που πλήττονται περισσότερο. Παρά την ένταξη της συζήτησης για τις "απώλειες και τις ζημιές" στην ημερήσια διάταξη της COP27, υπάρχουν πολλές υποσχέσεις και ελάχιστη βοήθεια. Μπορεί ο πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάιντεν να υποσχέθηκε και πάλι, την Παρασκευή 11/11, οικονομική βοήθεια αλλά ποιος τον πιστεύει; Το 2021 υποσχέθηκε βοήθεια 11,4 δισ δολάρια, πριν από το 2024, αλλά το Κογκρέσο των ΗΠΑ ενέκρινε μόλις 1 δισ δολάρια για το 2022.
Αν τους αφήσουμε, η τήρηση του ορίου της μέσης παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας κατά 1,5oC, που οι επιστήμονες θεωρούν ότι είναι απαραίτητο για να αποφύγουμε τις μη αναστρέψιμες και καταστροφικές κλιματικές αλλαγές, θα είναι, αν δεν είναι ήδη, ανέφικτη. Η κλιματική κρίση είναι εδώ! Αυτό απαιτεί άμεση και συντονισμένη μάχη για να ανατρέψουμε τις επιλογές τους και το σύστημα τους, για να βάλουμε τις ζωές μας και το περιβάλλον στη πρώτη γραμμή.
Με την ακρίβεια να θερίζει, τις τιμές της ενέργειας στα ύψη και το σκάνδαλο των υποκλοπών να τρίζει τα θεμέλια της κυβέρνησης, ο Μητσοτάκης βγήκε στη μαγνητοσκοπημένη συνέντευξη στον Χατζηνικολάου να ανακοινώσει την έναρξη σεισμικών ερευνών για υδρογονάνθρακες, από την ExxonMobil, σε δύο θαλάσσια οικόπεδα, στην Κρήτη και στην Πελοπόννησο. Στη συνέχεια, πήρε το αεροπλάνο και πήγε στην Διάσκεψη του ΟΗΕ για το Κλίμα, στην Αίγυπτο και στον αγαπημένο του «σύμμαχο» δικτάτορα Σίσι.
Εκεί, από το βήμα της COP27, αφού χαρακτήρισε πρώτα τον εαυτό του ως «ριζοσπάστη ρεαλιστή», δήλωσε υπέρμαχος της ενεργειακής μετάβασης από τα ορυκτά καύσιμα προς τις ΑΠΕ (αυτή είναι η ριζοσπαστική του πλευρά) αλλά και την ανάγκη εξορύξεων υδρογονανθράκων ως λύση στην παρούσα ενεργειακή κρίση (η ρεαλιστική του πλευρά). Ο σωστός χαρακτηρισμός θα ήταν «σχιζοφρενής» αλλά αυτό θα ήταν μία μέγιστη προσβολή προς τους ψυχικά ασθενείς. Στη πραγματικότητα, οι δηλώσεις και τα έργα Μητσοτάκη συνάδουν με την πολιτική όλων των δυτικών κυβερνήσεων: δήθεν οικολογικές ανησυχίες και υποσχέσεις για μηδενικούς ρύπους με ταυτόχρονη αύξηση της χρήσης των ορυκτών καυσίμων.
Οι εξορύξεις υδρογονανθράκων θα είναι ένα ακόμα πολλαπλό έγκλημα της κυβέρνησης. Ο κόσμος, και ειδικά η Μεσόγειος, φλέγεται από την υπερθέρμανση του πλανήτη, εξαιτίας της καύσης ορυκτών καυσίμων, με ήδη καταστρεπτικές συνέπειες. Ταυτόχρονα, καταστρέφουν τη θαλάσσια ζωή και το περιβάλλον και αναζωπυρώνουν τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς φέρνοντας πιο κοντά την απειλή ενός ελληνοτουρκικού πολέμου.
Ψεύτικα επιχειρήματα
Η κυβέρνηση, και τα παπαγαλάκια της στα ΜΜΕ, αραδιάζουν ένα σωρό ψεύτικα επιχειρήματα: οι εξορύξεις θα κάνουν την Ελλάδα όχι μόνο ενεργειακά αυτόνομη, αλλά και εξαγωγέα Φυσικού Αερίου στην Ευρώπη, τα δημόσια ταμεία θα γεμίσουν, οι τιμές ενέργειας θα πέσουν, θα δημιουργηθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας. Με λίγα λόγια: κακή μεν η κλιματική αλλαγή, αλλά δεν μπορούμε και να «κλωτσήσουμε την ευκαιρία» να γίνουμε κάτι σαν τα Εμιράτα του Κόλπου.
Ακόμα και αυτή η αναγγελία έναρξης των ερευνών είναι ψευδής. Όπως καταγγέλλει η WWF: «Σεισμικές έρευνες έχουν ξεκινήσει εν κρυπτώ από τις 25 Οκτωβρίου. Τις σεισμικές έρευνες πραγματοποιεί η Ελληνική Εταιρεία Διαχείρισης Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥΕΠ), και όχι η ExxonMobil, και τις έχει αναθέσει στην εταιρεία Petroleum GeoServices (PGS), της οποίας τα πλοία RAMFORM HYPERION και SANCO SWIFT εκτελούν ηχοβολιστικές εργασίες σε μεγάλες θαλάσσιες περιοχές της Νότιας και Νοτιοδυτικής Κρήτης και του Ιονίου, αντίστοιχα. Η εκκίνηση σεισμικών ερευνών στις 25 Οκτωβρίου αγνοεί και παραβιάζει τον (ήδη ανεπαρκή) όρο της ίδιας της υπουργικής απόφασης έγκρισης της ΣΜΠΕ (Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων), σύμφωνα με τον οποίο οι σεισμικές έρευνες θα πραγματοποιούνται μόνο τον χειμώνα, ώστε να αποφευχθούν οι επιπτώσεις στα ευαίσθητα θαλάσσια θηλαστικά της οικολογικά πολύ σημαντικής αυτής περιοχής. Οι σεισμικές έρευνες πραγματοποιούνται σε αυτή τη φάση με σκοπό να ασκήσουν πολιτική πίεση στο Συμβούλιο της Επικρατείας, ενώπιον του οποίου συζητήθηκε μόλις στις 2 Νοεμβρίου 2022 η προσφυγή περιβαλλοντικών οργανώσεων κατά της έγκρισης του προγράμματος έρευνας και εξόρυξης υδρογονανθράκων στην Κρήτη».
Κρατική στήριξη
Το ότι τις έρευνες τις κάνει το Δημόσιο, και όχι η ExxonMobil, δεν είναι τυχαίο. Ο Διευθυντής Ερευνών της ExxonMobil, δήλωσε, πρόσφατα, σε συνέδριο στην Κύπρο ότι τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου είναι μικρά και βρίσκονται σε μεγάλα βάθη, συνεπώς οι επιχειρήσεις έχουν μεγάλο κόστος, οπότε θα απαιτηθεί κρατική στήριξη και δέσμευση για μελλοντική ασφάλεια της ζήτησης. Άρα, το Δημόσιο θα πληρώσει για τις (πανάκριβες) έρευνες και, αν βρεθούν εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα, οι συμβάσεις που έχουν υπογραφεί μεταξύ της Ελλάδας και της ExxonMobil προβλέπουν ιδιαίτερα ευνοϊκούς όρους για την εκμετάλλευση από αυτή. Επιπλέον, οι συμβάσεις δεν την υποχρεώνουν να κάνει εκτιμήσεις περιβαλλοντικών επιπτώσεων και ελέγχους.
Το ότι οι εξορύξεις είναι η απάντηση στην ενεργειακή κρίση είναι ανέκδοτο. Με βάση τις συμβάσεις, από την έναρξη σεισμικών εργασιών μέχρι την έναρξη εξόρυξης υδρογονανθράκων χρειάζονται 7-8 χρόνια. Άρα, ακόμα και αν βρεθούν εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα, οι πρώτες ποσότητες υδρογονανθράκων θα εξορυχτούν το 2030. Συμβολική χρονιά. Τότε μας υπόσχονται ότι οι ρύποι θα έχουν μειωθεί έως 45% σε σχέση με το 2010. Ακόμα και ο Διεθνής Οργανισμός Ενέργειας (ΙΕΑ) εξηγεί ότι καμία νέα εξόρυξη ορυκτών καυσίμων δεν θα δώσει λύση στη σημερινή κρίση.
Γι' αυτό πρέπει να ξεσηκωθούμε για να διώξουμε τη κυβέρνηση της ΝΔ και μαζί και τα σχέδια για εξορύξεις. Να αφήσουμε τους υδρογονάνθρακες εκεί που είναι η φυσική τους θέση: στο πάτο της θάλασσας. Να παλέψουμε για ένα αποκλειστικά δημόσιο σύστημα παραγωγής και διανομής ενέργειας με εργατικό έλεγχο. Μόνο έτσι θα βάλουμε στο περιθώριο τα ορυκτά καύσιμα και μπροστά τις πραγματικές Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας που θα προστατεύουν το περιβάλλον και θα αντιστρέψουν τη κλιματική κρίση. Για να είναι η ενέργεια ένα αγαθό προσιτό σε όλο το λαό.
Τρίτη, Οκτωβρίου 25, 2022
Δευτέρα, Οκτωβρίου 24, 2022
Παρασκευή, Οκτωβρίου 14, 2022
Τρίτη, Οκτωβρίου 11, 2022
Δευτέρα, Οκτωβρίου 10, 2022
Arab Strap - As Days Get Dark
Arab Strap - As Days Get Dark
01 - The Turning of Our Bones.mp3
02 - Another Clockwork Day.mp3
03 - Compersion, Pt. 1.mp3
04 - Bluebird.mp3
05 - Kebabylon.mp3
06 - Tears On Tour.mp3
07 - Here Comes Comus!.mp3
08 - Fable of the Urban Fox.mp3
09 - I Was Once a Weak Man.mp3
10 - Sleeper.mp3
11 - Just Enough.mp3
Τετάρτη, Οκτωβρίου 05, 2022
Τρίτη, Σεπτεμβρίου 27, 2022
Παρασκευή, Σεπτεμβρίου 23, 2022
Τετάρτη, Σεπτεμβρίου 21, 2022
Κλιματική αλλαγή: ο καπιταλισμός δεν είναι βιώσιμος
Για τις καταστροφικές συνέπειες στο περιβάλλον που έχει το σύστημα του καπιταλισμού γράφει ο Γιώργος Ράγκος στο άρθρο του «Κλιματική καταστροφή: ο καπιταλισμός δεν είναι βιώσιμος» στο περιοδικό "Σοσιαλισμός από τα Κάτω", τεύχος 154.
Χαρακτηρίζει ως «ζήτημα ζωής ή θανάτου» τη μάχη ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή, παραθέτοντας πληθώρα πολύτιμων στοιχείων σχετικά με το μέγεθος της κλιματικής κρίσης, αλλά και σχετικά με τα ψέματα περί “καθαρής ενέργειας” των κυβερνήσεων και των καπιταλιστών που κερδοσκοπούν από την ενέργεια εις βάρος όλης της ανθρωπότητας. «Το αίτημα της κρατικοποίησης των εταιριών ενέργειας και ύδρευσης έχει γίνει κεντρικό σε όλη την Ευρώπη», σημειώνει. Και καταλήγει προτείνοντας «να παλέψουμε για ένα ενιαίο δημόσιο σύστημα ενέργειας με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο» με πρόσβαση όλων σε «καθαρή ενέργεια που δεν θα παράγεται με ρυπογόνες διαδικασίες», ενώ απαντάει και στο πώς θα μπορούσαμε να φτάσουμε εκεί.
Το φετινό καλοκαίρι στην
Ευρώπη μπορεί να χαρακτηριστεί ως ιστορικό. Ήταν, ταυτόχρονα, το πιο θερμό, με
την χειρότερη ξηρασία, τα περισσότερα καμένα στρέμματα από τις πυρκαγιές και την
μεγαλύτερη ενεργειακή φτώχεια, στην ιστορία. Δυστυχώς, μέχρι την επόμενη ή
μεθεπόμενη χρονιά, σε κάθε περίπτωση, όπως λένε οι επιστήμονες, σε πολύ λίγα
χρόνια. Η ένταση της κλιματικής κρίσης, με την υπερθέρμανση του πλανήτη, θα
κάνει το φετινό καλοκαίρι να μοιάζει «φυσιολογικό» για τα επόμενα χρόνια και «ειδυλλιακό»
σε σχέση με αυτά των επόμενων δεκαετιών.
Επειδή δεν πρέπει ούτε να το
συνηθίσουμε ως «φυσιολογικό», ούτε να το αναπολούμε ως «ειδυλλιακό», χρειάζεται
να δράσουμε άμεσα ενάντια στην αιτία του δημιουργεί την κλιματική και την
ενεργειακή κρίση που δεν είναι άλλη από το ίδιο το σύστημα, τον καπιταλισμό, που
στο βωμό του κέρδους καταστρέφει και τις ζωές μας και τον πλανήτη.
Ένα σύστημα που έχει
«παραδώσει τα κλειδιά» της ενέργειας στο «αόρατο χέρι της αγοράς», από τις
εταιρείες ορυκτών καυσίμων και ενέργειας μέχρι τους εφοπλιστές που την
«κουβαλάνε» με τα τάνκερ τους, που θησαυρίζουν κερδοσκοπώντας πάνω στις ανάγκες
του κόσμου για ενέργεια την ίδια στιγμή που, μαζί με τα κέρδη τους, αυξάνουν όλο
και περισσότερο τους ρύπους.
Είναι «ζήτημα ζωής ή
θανάτου» να βάλουμε μπροστά τους αγώνες μας διεκδικώντας το «δικαίωμα στη ζωή».
Ποτέ άλλοτε δεν υπήρχαν, όπως σήμερα, οι
ανάγκες αλλά και οι προϋποθέσεις να συνδεθούν όλες οι μάχες, να γενικευτούν τα
αιτήματα. Να απαιτήσουμε να σταματήσει ο πόλεμος, να σταματήσει η χρήση ορυκτών
καυσίμων και να φύγουν όλοι οι ιδιώτες από την ενέργεια, το νερό, την υγεία και
όλα τα κοινωνικά αγαθά, χωρίς κρατικές αποζημιώσεις, και να πάρουν μαζί τους
και τα Χρηματιστήρια Ενέργειας και Ρύπων. Η διαδήλωση στις 29 Ιουλίου, που συμμετείχαν
περιβαλλοντικές κινήσεις όπως η Πρωτοβουλία Ενάντια στην Περιβαλλοντική
Καταστροφή και την Κλιματική Αλλαγή, το Fridays For future, το Support Earth,
σωματεία εργαζομένων, η Πρωτοβουλία για τη διασφάλιση της δημόσιας διαχείρισης
του νερού μαζί με συνδικαλιστές από την ΕΥΔΑΠ, δημοτικές - περιφερειακές
κινήσεις και οργανώσεις της αριστεράς δείχνει αυτό το δρόμο.
Το αίτημα της κρατικοποίησης
των εταιριών ενέργειας και ύδρευσης έχει γίνει κεντρικό σε όλη την Ευρώπη. Το
βάζει όλος ο κόσμος που βιώνει τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, που ψήθηκε
από τον καύσωνα, που κάηκε στις πυρκαγιές, που δεν έχει νερό να πιεί από την
ξηρασία, που δεν μπορεί να καλλιεργήσει το χωράφι του, που έχασε αγαπημένα του
άτομα από αυτές τις «καταστροφές» και την πανδημία, που δεν έχει να πληρώσει το
λογαριασμό ρεύματος και δεν ξέρει πως θα ζεσταθεί το χειμώνα. Ο κόσμος που εξοργίζεται
όταν ακούει από «τους από πάνω» να του λένε ότι είναι «φυσικά φαινόμενα» και όχι το αποτέλεσμα των επιλογών
τους.
Γι’ αυτό στη Βρετανία, σε μία
σειρά δημοσκοπήσεις που έγιναν τον Αύγουστο, επτά στους δέκα υποστηρίζει τη
δημόσια ιδιοκτησία βασικών υπηρεσιών κοινής ωφελείας όπως η ενέργεια και το
νερό. Οι εταιρείες δημοσκοπήσεων ανακοίνωσαν τα αποτελέσματα ως εξής: «Η
έρευνα δείχνει ότι η δημόσια ιδιοκτησία είναι δημοφιλής σε όλα τα επίπεδα
εκπαίδευσης και εισοδήματος, ηλικίες και φύλο, σε όλα τα πολιτικά κόμματα, σε
όλες τις περιοχές του Ηνωμένου Βασιλείου. Είναι δημοφιλής στους Leavers και
Remainers… Η ιδιωτικοποίηση έχει αποτύχει για σχεδόν 40
χρόνια. Οι πολιτικοί δεν μπορούν πλέον να αγνοούν την αλήθεια - αυτά τα
μονοπώλια είναι μια αγελάδα μετρητών για τους μετόχους σε όλο τον κόσμο και
πρέπει να τα πάρουμε πίσω. Χρειαζόμαστε εταιρείες ενέργειας που δεν μας
ξεριζώνουν, δημόσιες συγκοινωνίες που λειτουργούν για τους επιβάτες, εταιρείες
ύδρευσης που δεν ρίχνουν λύματα στα ποτάμια μας. Καλούμε την κυβέρνηση να θέσει
την ενέργεια, το νερό, τις δημόσιες συγκοινωνίες και τα Βασιλικά Ταχυδρομεία σε
δημόσια ιδιοκτησία και να το ΕΣΥ να ξαναγίνει πλήρως δημόσια υπηρεσία. Οι
Εργατικοί και όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης πρέπει να δεσμευτούν στη
δημόσια ιδιοκτησία. Όλο το νόημα βρίσκεται στην ίδια τη λέξη - οι δημόσιες
υπηρεσίες υποτίθεται ότι λειτουργούν για εμάς, το κοινό» ». 1
Και αυτό το κλίμα είναι παντού και στην Ευρώπη και στην Ελλάδα.
Σε τέτοιες ιστορικές
στιγμές, η επαναστατική αριστερά πρέπει να βγει μπροστά. Είναι η δύναμη που
μπορεί να οργανώνει τις μάχες, να εξηγεί και, κυρίως, να βάλει την εναλλακτική
προοπτική.
Το μέγεθος της Κλιματικής
κρίσης…
Για να καταλάβουμε στο που
έχει φτάσει η κλιματική κρίση αρκεί να δούμε ότι η αμερικανική Υπηρεσία
Παρατήρησης των Ωκεανών και της Ατμόσφαιρας (NOAA) ανακοίνωσε ότι η συγκέντρωση του CO2
στην ατμόσφαιρα έφθασε φέτος τον Μάιο σε επίπεδο κατά 50% υψηλότερο από την
προβιομηχανική εποχή, ξεπερνώντας το φράγμα των 420 μερών ανά εκατομμύριο
(ppm). Πριν από τη βιομηχανική επανάσταση, και για τα περίπου 6.000 χρόνια
ανθρώπινου πολιτισμού, το επίπεδο του CO2 βρισκόταν μόνιμα γύρω στα 280 ppm.
Η συγκέντρωση 420 ppm CO2 στην ατμόσφαιρα σημαίνει ότι «το
σημερινό επίπεδο είναι συγκρίσιμο με εκείνο που καταγραφόταν πριν από 4,1 ως
4,5 εκατ. χρόνια, όταν τα επίπεδα CO2 ήταν κοντά ή πάνω από τα 400 ppm αλλά την
εποχή εκείνη το επίπεδο της θάλασσας ήταν 5 ως 25 μέτρα υψηλότερο και μεγάλα
δάση κάλυπταν τις περιοχές της Αρκτικής» και συνεχίζει η ανακοίνωση της NOAA: «το CO2 είναι αέριο που
προκαλεί το φαινόμενο της υπερθέρμανσης του πλανήτη, καθώς παγιδεύει τη ζέστη
και παραμένει στην ατμόσφαιρα και στους ωκεανούς για εκατομμύρια χρόνια. Η
υπερθέρμανση του πλανήτη έχει ήδη δραματικές συνέπειες, ανάμεσά τους τον
πολλαπλασιασμό των κυμάτων καύσωνα, των ξηρασιών, των πυρκαγιών και των
πλημμυρών».
Ποιος ευθύνεται γι’ αυτό; «Η
ανθρωπογενής υπερθέρμανση του πλανήτη, κυρίως με την παραγωγή ενέργειας μέσω
της καύσης ορυκτών καυσίμων, με τις μεταφορές, με την παραγωγή τσιμέντου, ή
ακόμη με την αποψίλωση των δασών, είναι καθαρό πως ευθύνεται για το ρεκόρ αυτό».
2
… στην Ευρώπη
Στην Ευρώπη, τα τελευταία 5
χρόνια η μέση θερμοκρασία είναι σχεδόν 2 C υψηλότερη (ο,5 C πάνω
από το «ασφαλές όριο») από την αντίστοιχη κατά το δεύτερο μισό του 19ου αι.
Ζούμε την πιο ζεστή πενταετία που έχει καταγραφεί ποτέ. Αυτή η υπερθέρμανση
δημιουργεί, εκτός των άλλων, και τα φετινά κύματα καύσωνα, ξηρασίας και
πυρκαγιών που τα διαδέχθηκαν ανεμοστρόβιλοι, καταιγίδες και πλημμύρες.
Το Κέντρο Ερευνών της
Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναφέρει ότι η φετινή είναι η χειρότερη ξηρασία των
τελευταίων 500 ετών και προειδοποιεί ότι η έλλειψη νερού θα γίνει «το νέο
φυσιολογικό». Ο χάρτης που εξέδωσε το Ευρωπαϊκό Παρατηρητήριο Ξηρασίας είναι
μια θάλασσα κόκκινου και πορτοκαλί, με το 47% της έκτασης της Ε.Ε. να βρίσκεται
σε κατάσταση «προειδοποίησης» και το 17% σε κατάσταση «συναγερμού» για ξηρασία.
Ενδεικτικά, η, συνήθως βροχερή, Βρετανία, η κυβέρνηση κήρυξε επίσημα ξηρασία
στη νότια και κεντρική Αγγλία και «κάλεσε τους πολίτες και τις επιχειρήσεις να
έχουν μεγάλη επίγνωση των πιέσεων στους υδάτινους πόρους και να χρησιμοποιούν
το νερό με σύνεση». Στη Γαλλία, ισχύουν περιορισμοί νερού σε 93 από τα 96
ηπειρωτικά διαμερίσματα της χώρας, με τα 62 να ταξινομούνται ως «κατάσταση σε
κρίση». Στην Ιταλία, η κυβέρνηση κήρυξε κατάσταση έκτακτης ανάγκης λόγω
ξηρασίας σε πέντε βόρειες περιοχές, χορήγηση Δελτίου για το πόσιμο νερό και η
παραγωγή ρυζιού, η οποία αντιπροσωπεύει περίπου το 40% της γεωργικής παραγωγής,
θα μειωθεί έως και 60%. Στη Γερμανία, η στάθμη του νερού στο Ρήνο έχει πέσει
τόσο χαμηλά που σχεδόν έχει σταματήσει η διέλευση των εμπορευματικών πλοίων σε μια ζωτικής
σημασίας πλωτή οδό που συνδέει τη βιομηχανική καρδιά της Γερμανίας με τα
λιμάνια του Ρότερνταμ και της Αμβέρσας. 3
Πάνω από 6.600.000 στρέμματα
έχουν καεί, μόνο στα κράτη της Ε.Ε., φέτος και μέχρι τον Ιούλιο. Το χειρότερο
με τις πυρκαγιές είναι ότι από τη μία η υπερθέρμανση δημιουργεί το απαραίτητο
«πυρομετεωρολογικό υπόβαθρο» (καύσωνας, ισχυροί άνεμοι, παρατεταμένη ξηρασία)
που μετατρέπει τις πυρκαγιές σε «mega-fires» και από την άλλη οι ίδιες οι πυρκαγιές
τροφοδοτούν την υπερθέρμανση γιατί οι καμένες δασικές εκτάσεις από τη μία
μειώνουν την ποσότητα του CO2 που δεσμεύεται από τα δάση, κατά 10%, και από την
άλλη εκπέμπουν περίπου 8 δις. τόνους CO2 στην ατμόσφαιρα. 4
Κυβερνήσεις και κλιματική αλλαγή:
οργή για την υποκρισία και τα ψέματα
Οι κυβερνήσεις όχι μόνο
κρύβουν τις ευθύνες του συστήματος, που υπηρετούν, για την κλιματική αλλαγή
αλλά την χρησιμοποιούν είτε «άλλοθι» για να κρύψουν την διάλυση των υποδομών
για την αντιμετώπιση των συνεπειών της, εξαιτίας των περικοπών και των
ιδιωτικοποιήσεων, είτε ως κάποιο «φυσικό φαινόμενο που έπεσε στο κεφάλι μας»
και για το οποίο δήθεν ανησυχούν και υπόσχονται (πάντα στο μέλλον) μέτρα για
την αντιμετώπιση της. Σήμερα, λένε ότι «φταίει ο πόλεμος που πήγε πίσω η μάχη
κατά της κλιματικής αλλαγής εξαιτίας της ενεργειακής κρίσης που προκάλεσε». 5 Λένε
ψέματα. Παρά τις «υποσχέσεις και δεσμεύσεις», η χρήση ορυκτών καυσίμων και οι
εκπομπές ρύπων αυξάνονταν χρόνο με τον χρόνο όλα τα προηγούμενα χρόνια πριν τον
πόλεμο.
Μετά το τέλος της Συνόδου
του ΟΗΕ για το Κλίμα (COP26) στη Γλασκώβη, τον Νοέμβριο του 21, γράφαμε: "...
η πιο χαρακτηριστική αποτυχία της COP26 είναι ότι απέτυχε να καταλήξει σε ένα
δεσμευτικό σχέδιο για υλοποιηθεί ο στόχος του 1.5 C της Συμφωνίας του
Παρισιού... Ακόμα, και αν τηρηθούν οι υποσχέσεις της COP26 θα εξακολουθεί να εκπέμπεται
διπλάσια ποσότητα CO2 το 2030, από ό,τι απαιτείται για το στόχο του 1.5 C, και
αυτό θα οδηγήσει σε αύξηση της θερμοκρασίας κατά 2.4 C μέχρι το 2100... αν και
ο στόχος του 1,5 C εξαρτάται από την εξάλειψη των ορυκτών καυσίμων, τα ορυκτά
καύσιμα συνεχίζουν ανεξέλεγκτα. Η IPCC θεωρεί ότι η παραγωγή πετρελαίου και
φυσικού αερίου πρέπει να μειωθεί κατά περίπου 20% έως το 2030 και κατά περίπου
55% έως το 2050 για να σταματήσει το κρίσιμο επίπεδο άνω του 1.5 C αλλά η
παγκόσμια ζήτηση για πετρέλαιο θα συνεχίσει να αυξάνεται μέχρι το 2030, σύμφωνα
με τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας (IEA)... Με τις παγκόσμιες κρατικές
επιδοτήσεις ορυκτών καυσίμων να ανέρχονται σε τουλάχιστον 600 δισ δολάρια κάθε
χρόνο και με δεδομένο ότι… το κόστος του ΦΑ και της ηλεκτρικής ενέργειας
συνεχίζει να αυξάνεται… θα ενθαρρύνει τις εταιρείες ορυκτών καυσίμων να
πραγματοποιήσουν περισσότερες επενδύσεις για περισσότερη παραγωγή και κέρδη."
6
Η ενεργειακή κρίση, με την αύξηση των τιμών του Φυσικού Αερίου (ΦΑ),
προηγήθηκε του πολέμου. Ήταν μία καλή ευκαιρία για αύξηση της χρήσης των
ορυκτών καυσίμων και "η χαρά των εταιρειών ορυκτών καυσίμων" που
φούσκωσαν τα κέρδη τους. Ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος στην Ουκρανία, οι δυτικές
κυρώσεις προς τη Ρωσία καθώς και τα αντίποινα αυτής, την κλιμάκωσαν
δημιουργώντας το σημερινό χάος. 7
Η ενεργειακή «απεξάρτηση της
ΕΕ από τη Ρωσία» είναι ανέφικτη, πολύ κοστοβόρα και ακόμα περισσότερο ρυπογόνα.
Γεμίζει τις τσέπες των εφοπλιστών, τροφοδοτεί ένα νέο γύρο χρεωκοπιών και
«στέλνει τον λογαριασμό» στα σπίτια μας.
Το αφήγημα των κυβερνήσεων
είναι ότι η ΕΕ «πήρε το μάθημά της από την ενεργειακή εξάρτησή της από τη
Ρωσία και αυτή η κρίση μπορεί να μετατραπεί σε ευκαιρία και για να μειώσει και
τις εξαρτήσεις». Η «επιστροφή στα ορυκτά
καύσιμα» είναι προσωρινή για να αντιμετωπιστεί η ενεργειακή κρίση». 8 Ούτε
αυτό έχει σχέση με την πραγματικότητα.
Σύμφωνα με στοιχεία της
Eurostat, το ενεργειακό μείγμα της δήθεν «οικολογικά ευαίσθητης» ΕΕ, το 2020, ήταν
70% ορυκτά καύσιμα (35% πετρέλαιο, 24% ΦΑ, 11% άνθρακα και 17% ΑΠΕ, 13%
πυρηνική ενέργεια). Η ΕΕ εξαρτάται από τις εισαγωγές ορυκτών καυσίμων στο 60%
της κατανάλωσης ενέργειας με κύριο προμηθευτή, με μεγάλη διαφορά, τη Ρωσία. Στο
ΦΑ, η Ρωσία έχει το 45% ακολουθούμενη από τη Νορβηγία (23%), την Αλγερία (12%),
τις ΗΠΑ (6%) και το Κατάρ (5%). 9
Το φθηνό και, κυρίως, άκρως
διαθέσιμο ρωσικό ΦΑ (μέσω μιας σειράς αγωγών) ήταν απαραίτητο για όλες τις
οικονομίες της ΕΕ και παράλληλα το άλλοθι (αν και ιδιαίτερα ρυπογόνο) 10 ως «καύσιμο
μετάβασης» για την υλοποίηση του στόχου της «κλιματικής ουδετερότητας» το 2050.
Το ανταγωνιστικό πλεονέκτημά της Ρωσίας ήταν τα μεγαλύτερα αποθέματα ΦΑ στον
κόσμο που μπορούν να φτάσουν στην ΕΕ μέσω αγωγών.
Η αντικατάσταση όλου του
ρωσικού ΦΑ στην Ευρώπη θα απαιτούσε 168 δισ. κυβικά μέτρα υγροποιημένου ΦΑ (LNG)
ετησίως, που ισοδυναμεί με σχεδόν το ένα τρίτο της σημερινής παγκόσμιας αγοράς
LNG και ήδη η παραγωγή στα κοιτάσματα ΦΑ που υπάρχουν, σε ολόκληρο τον κόσμο,
βρίσκεται στο μέγιστο σημείο της. 11 Οι ΗΠΑ συμφώνησαν να αυξήσουν τις
αποστολές LNG
στην
Ευρώπη με στόχο να προμηθεύουν (max) 50
δισ. κυβικά μέτρα ετησίως τουλάχιστον μέχρι το 2030. 12 Στην Ευρώπη, υπάρχουν
χώρες οι οποίες δε διαθέτουν καν σταθμούς για προμήθεια LNG ή χώρους
αποθήκευσης του.
Γι' αυτό, και παρά το φιάσκο
της Συνόδου Κορυφής της ΕΕ, το σχέδιο της Κομισιόν για «μείωση κατά 15% της
κατανάλωσης ΦΑ στην ΕΕ» είναι μία ανοικτή ομολογία ότι δεν υπάρχουν έτοιμες
εναλλακτικές λύσεις για «απεξάρτηση» και η απειλή για «Δελτίο Ενέργειας» πιο
ορατή από ποτέ. 13
Επιπλέον, η μείωση των ροών
ρωσικού ΦΑ κινδυνεύει να αποτελέσει, αυτό που ο Γερμανός υπουργός Οικονομίας,
Ρόμπερτ Χάμπεκ, είχε δηλώσει ως τη «Lehman Brothers του ευρωπαϊκού
ενεργειακού συστήματος… γιατί οι ενεργειακές εταιρείες αναγκάζονται να
αγοράζουν ΦΑ με ακριβότερες τιμές, αυξάνονται οι ζημίες τους συνεχώς και μπορεί
να καταρρεύσουν μαζικά». 14 Αυτό είναι κάτι παραπάνω από έναν δικαιολογημένο
φόβο. Η γερμανική κυβέρνηση αποφάσισε να χορηγήσει κρατική ενίσχυση ύψους 15
δισ. ευρώ στη Uniper, εταιρεία που υπό κανονικές συνθήκες εισάγει τον μεγαλύτερο
όγκο ρωσικού ΦΑ στην Ευρώπη, καθώς ανακοίνωσε ζημιές 12,3 δις για το πρώτο
εξάμηνο του έτους. Είχε προηγηθεί η βρετανική κυβέρνηση που χορήγησε στην Bulb
ενίσχυση ύψους 2,6 δισ. ευρώ, ενώ ο μεγαλύτερος στον κόσμο Όμιλος ηλεκτρικής
ενέργειας, η γαλλική EDF, ανακοίνωσε ζημίες ύψους 5,3 δισ. ευρώ για το πρώτο εξάμηνο του έτους. 15
Η εμφάνιση του LNG
ενθουσιάζει τους οπαδούς της απελευθέρωσης του κλάδου.
Σήμερα το μεγαλύτερο μέρος
των εισαγωγών LNG από τις ΗΠΑ προς την ΕΕ μεταφέρονται (με αμύθητα κέρδη) από
ελληνικό εφοπλιστικό κεφάλαιο και ο Μητσοτάκης ονειρεύεται να γίνει η Ελλάδα «ενεργειακός
κόμβος εισαγωγής και διάθεσης του LNG στην Ευρώπη» 16.
Όμως, η «στροφή» της ΕΕ (και
των ελλήνων εφοπλιστών) προς το αμερικάνικο LNG δεν
είναι καινούρια ιστορία. «Κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στον Λευκό
Οίκο, τον Ιούλιο του 2018, ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ, τότε πρόεδρος της Ευρωπαϊκής
Επιτροπής, κατέληξε σε συμφωνία με τον πρόεδρο Τραμπ. Στο κοινό ανακοινωθέν
τους δήλωναν: “Αποφασίσαμε σήμερα να ενισχύσουμε τη στρατηγική συνεργασία μας
στον ενεργειακό τομέα. Η ΕΕ επιθυμεί να εισάγει περισσότερο LNG από τις ΗΠΑ,
ώστε να διαφοροποιήσει τις πηγές ανεφοδιασμού της”... οι βορειοαμερικανοί
παραγωγοί ΦΑ αναζητούν νέες αγορές και η ΕΕ, ο μεγαλύτερος εισαγωγέας
παγκοσμίως, αποτελεί τον ιδανικό πελάτη. Η εμφάνιση του
LNG ενθουσιάζει τους οπαδούς της απελευθέρωσης του κλάδου. Με αυτό, οι
εταιρείες εκμετάλλευσης παίζουν με τις τιμές διάφορων αγορών (της Ευρώπης, του
Ατλαντικού και του Ειρηνικού) και συνάπτουν όλο και πιο συχνά βραχυχρόνια
συμβόλαια, τα αποκαλούμενα «spots», που επιτρέπουν τη διενέργεια συναλλαγών σε
ημερήσια βάση. Αντίθετα, οι συμβάσεις μεταφοράς μέσω αγωγού ΦΑ έχουν διάρκεια
που συχνά φθάνει τα 20 ή και τα 30 έτη... Όντας ο μεγαλύτερος παραγωγός
παγκοσμίως, οι ΗΠΑ εξορύσσουν 88% περισσότερο ΦΑ απ’ ό,τι πριν από δεκαπέντε
χρόνια. Αιτία; Η ανακάλυψη, στις αρχές της δεκαετίας του 2000, του «μη
συμβατικού» ΦΑ, που εξάγεται από το υπέδαφος χάρη στην ιδιαίτερα ρυπογόνα
τεχνική της «υδραυλικής ρηγμάτωσης». 17
Η "υδραυλική
ρωγμάτωση" (Fracking) είναι μια μέθοδος εξόρυξης, ακόμα, απαγορευμένη στην
Ευρώπη εξαιτίας των καταστρεπτικών περιβαλλοντικών συνεπειών της. Η Έκθεση του
Τμήματος Ενέργειας των ΗΠΑ (DOE) διαπιστώνει ότι «το LNG είναι χειρότερο και
από τον άνθρακα… οι αμερικανικές εξαγωγές LNG προς την Κίνα θα μπορούσαν να
καταλήξουν να είναι χειρότερες ως προς τις εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου
από ό, τι εάν η Κίνα απλώς κατασκεύαζε μια νέα μονάδα παραγωγής ηλεκτρικής
ενέργειας και έκαιγε τα δικά της αποθέματα λιθάνθρακα». 18 Στη θέση της
Κίνας θα μπορούσε να μπει και η ΕΕ.
Επιστροφή στον «βρώμικο»
άνθρακα
Η ΕΕ στρέφεται και στον
«βρώμικο» άνθρακα και «χωρίς ταμπού» 19. Όπως και ο «πρωτοπόρος στην πράσινη
μετάβαση», Μητσοτάκης, που «καυχιόταν» ότι θα έκλεινε τα λιγνιτωρυχεία πρώτος
σε όλη την ΕΕ.
Η καύση του άνθρακα (μια
μορφή του είναι ο λιγνίτης) αποτελεί το 37% της παγκόσμιας παραγωγής ενέργειας και
όχι μόνο από φτωχές ή αναπτυσσόμενες χώρες (Ινδία, Αφρική κα). Οι ΗΠΑ παράγουν
το 22% της ενέργειάς τους, η Αυστραλία το 54% (!), η ΕΕ το 11%. 20
Στην Ελλάδα, "η ΔΕΗ
στηριζόταν παραδοσιακά σε μεγάλο βαθμό στον λιγνίτη για την παραγωγή ενέργειας…το
2004 το 63% της παραγόμενης ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα προερχόταν από τον
λιγνίτη. Το 2015 το ποσοστό είχε περιοριστεί στο 45%. Η πτώση έχει επιταχυνθεί
τα τελευταία χρόνια. Το 2023 η χρήση του λιγνίτη επρόκειτο να σταματήσει
οριστικά. Όχι πιά." 21 Σήμερα, η επιχείρηση «επιστροφή του λιγνίτη»
είναι σε πλήρη εξέλιξη. Έξι μονάδες είναι σε πλήρη λειτουργία τον Ιούνιο, και
συμμετοχή του στο ενεργειακό μείγμα της ΔΕΗ είναι στο 34% (πίσω μόνο από το 46%
του ΦΑ). Η «επιστροφή» του μόνο προσωρινή δεν είναι καθώς από Οκτώβριο - Νοέμβριο
παίρνει μπροστά και η καινούρια μονάδα «Πτολεμαΐδα 5». 22
Η εξόρυξη και καύση του
λιγνίτη είναι μία εξαιρετικά ρυπογόνος και επικίνδυνη πρακτική όχι μόνο για το
κλίμα αλλά και για τους κατοίκους και το περιβάλλον της περιοχής που
πραγματοποιείται. Ο λιγνίτης βρίσκεται στη κορυφή των τοξικών ρυπαντών του αέρα
παγκοσμίως. Σύμφωνα με την έκθεση "Silent Killers" της Greenpeace, η
καύση λιγνίτη ευθύνεται, από τη δεκαετία του 1950, που ξεκίνησαν να λειτουργούν
οι λιγνιτικές μονάδες στην Πτολεμαϊδα, για περισσότερους από 1.200 πρόωρους
θανάτους ενώ 7 στους 10 θανάτους στη περιοχή σχετίζονται με καρκίνο ή
θρομβοεμβολικές ασθένειες. Τα καρκινικά κρούσματα έχουν αυξηθεί κατά 35% από το
1950 και το προσδόκιμο όριο ζωής μειώνεται. 23
Υπάρχουν κομμάτια μέσα στην
αριστερά που βλέπουν θετικά την «επιστροφή του λιγνίτη». Δύο είναι οι βασικοί λόγοι γι' αυτό. Ο πρώτος
είναι η «βίαιη απολιγνιτοποίηση» που έκανε ο Χατζηδάκης και η ΝΔ το 2019 και ο
δεύτερος «ο ρόλος του λιγνίτη ως μαζικού, φθηνού και στρατηγικού καυσίμου
που είναι αναντικατάστατος σε ό,τι αφορά την ασφάλεια του συστήματος». 24
Γράφαμε στο ΣΑΚ ότι: «η
“απολιγνιτοποίηση” της ΔΕΗ… δεν είναι ούτε αποτέλεσμα δεσμεύσεων προς την ΕΕ,
ούτε θα μετατρέψει την παραγωγή ενέργειας σε πιο καθαρή... η πραγματική αιτία
είναι για να ξεφορτωθεί η ΔΕΗ τα “βαρίδια” των λιγνιτικών μονάδων. Σε συνδυασμό
με τις 4.500 απολύσεις (μέσω της εθελούσιας εξόδου)... θα επιτρέψει στη
κυβέρνηση να κάνει μία πιο ελκυστική, για τους “επενδυτές”, ιδιωτικοποίηση.
Ταυτόχρονα είναι και ένα μεγαλύτερο δώρο στις εταιρίες που δραστηριοποιούνται
στο ΦΑ και στις ΑΠΕ». 25
Η κυβέρνηση της ΝΔ έκλεισε
τις μονάδες και τα ορυχεία χωρίς να νοιαστεί ούτε για την δημιουργία νέων
θέσεων εργασίας ούτε για την περιβαλλοντική αποκατάσταση της περιοχής. Σήμερα η
ανεργία, η φτώχεια και η περιβαλλοντική υποβάθμιση μαστίζουν τη Δυτική Μακεδονία
αλλά η απάντηση δεν μπορεί να είναι να ανοίξουν εκ νέου οι λιγνιτικές μονάδες
για να νέο γύρο καταστροφής και με δεδομένο τους υπαρκτούς κινδύνους από την
έλλειψη συντήρησης των κλειστών μονάδων και ορυχείων που έχουν ξανανοίξει. Η
απάντηση πρέπει να είναι η περιβαλλοντική αποκατάσταση της περιοχής και η
δημιουργία θέσεων εργασίας και σε τομείς παραγωγής ενέργειας που δεν
καταστρέφουν το περιβάλλον και σε ότι άλλο χρειάζεται ο κόσμος που ζει εκεί.
Δεν μπορούμε, στο βωμό της «ενεργειακής επάρκειας» και του δήθεν «εθνικού
συμφέροντος» να θυσιάζουμε τις ζωές των κατοίκων και το περιβάλλον.
Πυρηνική Ενέργεια; ΟΧΙ
ευχαριστώ!
Αν το αμερικάνικο LNG και
ο άνθρακας είναι καταστροφή, η πυρηνική ενέργεια είναι όλεθρος. Και όμως, η ΕΕ
είναι τώρα έτοιμη να δώσει, και ομόφωνα, το «πράσινο φως» στην «ταξινόμηση» της
πυρηνικής ενέργειας ως «πράσινη».
Δίπλα στον αρχηγό του «λόμπι
της πυρηνικής ενέργειας», Μακρόν, ο Μητσοτάκης δηλώνει ότι «κι εγώ
συντάσσομαι με την μεγάλη πλειοψηφία των ευρωπαϊκών χωρών σε αυτό που λέμε στην
ευρωπαϊκή ταξονομία, ναι, η πυρηνική ενέργεια έχει τη θέση της για το ευρωπαϊκό
μείγμα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Αλλά τονίζω με απόλυτη σαφήνεια ότι αυτό
είναι ένα ζήτημα το οποίο δεν αφορά καθόλου την Ελλάδα…». 26 Ο Μητσοτάκης,
ως συνήθως, λέει ψέματα. Αφορά και την Ελλάδα. Όχι μόνο γιατί στο ενεργειακό
μείγμα χρησιμοποιεί 4% πυρηνική ενέργεια λόγω εισαγωγών ρεύματος από τη
Βουλγαρία αλλά, κυρίως, γιατί υπάρχει η πρόταση συνεργασίας για δημιουργία, από
κοινού, νέου πυρηνικού εργοστασίου στη Βουλγαρία. 27
Σήμερα 41 χώρες παράγουν
ηλεκτρική ενέργεια από 409 πυρηνικούς αντιδραστήρες, με μέσο όρο ηλικίας τα 31
χρόνια, που καλύπτουν, μόλις, το 10,1% των ενεργειακών αναγκών. Το 1996 υπήρχαν
442 πυρηνικοί αντιδραστήρες που κάλυπταν το 17,5% των αναγκών. 28
Ο αριθμός των ενεργών
πυρηνικών αντιδραστήρων μειώνεται εξαιτίας της ακριβής ενέργειας που παράγουν. Η
Γαλλία έχει επενδύσει, όσο καμιά άλλη χώρα στον κόσμο τις τελευταίες δεκαετίες,
στην πυρηνική ενέργεια. Συνολικά λειτουργούν 56 γερασμένοι πυρηνικοί
αντιδραστήρες και ένας ακόμα βρίσκεται υπό κατασκευή. Όμως, η EDF, που τους
διαχειρίζεται, εκτός από τις φετινές ζημιές, χρωστά 42 δισ. ευρώ και πρέπει
μέχρι το 2030 να επενδύσει γύρω στα 100 δισ. ευρώ για τη διαχείριση των
πυρηνικών αντιδραστήρων.
Είναι αστείο το επιχείρημα ότι
η πυρηνική ενέργεια μπορεί να αντιμετωπίσει την ενεργειακή κρίση και την
κλιματική αλλαγή. Για να κατασκευαστεί ένας πυρηνικός αντιδραστήρας χρειάζονται
20 με 30 χρόνια. Περίοδος αρκετά μεγάλη για να αντιμετωπιστεί και η ενεργειακή
κρίση και η κλιματική αλλαγή.
Ο λόγος που μπαίνει στο
τραπέζι ως «πράσινη ενέργεια» είναι για να «βάλουν χέρι» τα αρπακτικά της «πράσινης
ανάπτυξης» 29 και το «λόμπι της πυρηνικής ενέργειας», με πρωτεργάτη τον Μακρόν
και τη Γαλλία, στις κρατικές επιδοτήσεις.
Η πυρηνική ενέργεια δεν
είναι ούτε ασφαλή, ούτε καθαρή, ούτε φθηνή. Είναι μόνο επικίνδυνη! 30
Δεν είναι ασφαλή γιατί
υπήρχε - και εξακολουθεί να υπάρχει - ένα εγγενές πρόβλημα ασφάλειας με τους
πυρηνικούς αντιδραστήρες που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή ενέργειας. Δεν
σχεδιάστηκαν ποτέ για αυτόν τον σκοπό. Κατασκευάστηκαν αρχικά για να παράγουν
το πλουτώνιο που απαιτείται για τις βόμβες, όχι για την παραγωγή ηλεκτρικής
ενέργειας. Η νέα τάση των SMR
(Μικροί
Αρθρωτοί Πυρηνικοί Αντιδραστήρες) είναι εξίσου επικίνδυνη. Πέρα από το μέγεθος
(10 μέτρα), η μόνη ουσιαστική διαφορά στον τρόπο λειτουργίας τους είναι ότι το
μέσο ψύξης δεν είναι το νερό αλλά το λιωμένο αλάτι, που θεωρείται πιο ασφαλές. Τα
πολλά γερασμένα πυρηνικά εργοστάσια, που θα λάβουν παράταση στην επικίνδυνη
λειτουργία τους, και η επέκταση του αριθμού των εγκαταστάσεων που σχεδιάζονται
θα αυξήσει την πιθανότητα ατυχημάτων, όπως στο όπως εκείνα στο Three Mile
Island το 1979, στο Τσερνόμπιλ το 1986 και στην Φουκοσίμα το 2011. Και σήμερα
υπάρχουν και νέοι παράγοντες κινδύνου: οι 6 αντιδραστήρες που είναι
συγκεντρωμένοι στον μεγαλύτερο πυρηνικό σταθμό της Ευρώπης, στην Ζαπορίζια στην
Ουκρανία, μας προειδοποιούν ότι ο πόλεμος καθιστά τις πυρηνικές τοποθεσίες πολύ
επικίνδυνες τοποθεσίες.
Δεν είναι καθαρή γιατί δεν
είναι ουδέτερη από άνθρακα και το μεγαλύτερο και άλυτο πρόβλημα της πυρηνικής
ενέργειας είναι η συσσώρευση των πυρηνικών αποβλήτων των αντιδραστήρων. Η
κυβέρνηση των ΗΠΑ θάβει τα απόβλητά της στην έρημο του Νέου Μεξικού με τη γη,
εκεί, να παραμένει μολυσμένη για 300.000 χρόνια. Η Γαλλία και η Κίνα στην
Αφρική, η Ιαπωνία τα ρίχνει στον Ειρηνικό.
Δεν είναι φθηνή γιατί το 1/3
των πάνω από 100 πυρηνικών αντιδραστήρων που υπάρχουν στην Ευρώπη είναι
γερασμένοι και θα πρέπει να αντικατασταθούν. Το κόστος είναι 230 δις. ευρώ. Το
κόστος για να κατασκευαστεί ένας πυρηνικός αντιδραστήρας είναι πάνω από 15 δις
ευρώ. Χρειάζονται άμεσα 50 δισ. ευρώ για την αναβάθμιση των υπαρχόντων
πυρηνικών σταθμών και επιπλέον 500 δισ. έως το 2050.
Η ενέργεια είναι αγαθό και
όχι χρηματιστηριακό εμπόρευμα…
Στην Ελλάδα, η κυβέρνηση της
ΝΔ, με την πλήρη ιδιωτικοποίηση της ενέργειας, «κρατάει» ψηλά τα κέρδη των
εταιριών – καρτέλ ρεύματος μέσα από την Οριακή Τιμή Συστήματος (η τιμή με την
οποία θα πληρωθούν όλες οι εταιρίες ρεύματος, ανεξαρτήτως της τιμής στην οποία
πρόσφεραν, είναι η ακριβότερη προσφορά που θα δώσει κάποια από αυτές για να
καλύψει την τελευταία MWh που χρειάζεται το σύστημα) που διαμορφώνεται από το
κερδοσκοπικό παιχνίδι που παίζεται στο ελληνικό Χρηματιστήριο Ενέργειας (Target
Model), που «σε περιόδους, όπως η σημερινή, οι τιμές διαμορφώνονται σε πολύ
υψηλότερα επίπεδα από το μεταβλητό κόστος, διευρύνοντας σημαντικά τα περιθώρια
κέρδους… στην Ελλάδα, όλη η ενέργεια περνάει μέσα από το Χρηματιστήριο
Ενέργειας», όπως φτάνει να γράφει ακόμα και η «Καθημερινή» για να απαντήσει
γιατί αυξάνεται η τιμή του ρεύματος. 31
…γι’ αυτό
Χρειάζεται να παλέψουμε για
ένα ενιαίο δημόσιο σύστημα ενέργειας με εργατικό και κοινωνικό έλεγχο για να
μπορεί να εξασφαλίσει ότι κάθε σπίτι, κάθε σχολείο, κάθε νοσοκομείο θα έχει
πρόσβαση σε φθηνή και «καθαρή» ενέργεια που δεν θα παράγεται με ρυπογόνες
διαδικασίες.
Σε αυτούς που ρωτάνε αν
είναι εφικτό, η απάντηση είναι απλή: αντί να δαπανώνται τρισεκατομμύρια ευρώ το
χρόνο για την ενέργεια που καταλήγουν στις τσέπες των αφεντικών και των μετόχων
των εταιριών ορυκτών καυσίμων και «πράσινης ανάπτυξης» (που στη πραγματικότητα
είναι οι ίδιοι) και των εφοπλιστών που μεταφέρουν LNG και πετρέλαιο, αντί να
δίνονται δισεκατομμύρια για να γεμίσει η Ευρώπη πυρηνικούς αντιδραστήρες, αντί
να δίνονται δισεκατομμύρια για να «σωθούν» εταιρίες – ζόμπι, μπορούμε αυτά τα
ποσά, και ακόμα λιγότερα, να τα στρέψουμε για την έρευνα, για να
αναπτύξουμε τεχνολογία που θα δημιουργεί πραγματικές και πολυποίκιλες ΑΠΕ,
ανάλογα με τις ανάγκες και τις φυσικές δυνατότητες της κάθε περιοχής, ώστε να
υπάρχει φθηνή ενεργειακή επάρκεια και δημιουργία εκατομμυρίων θέσεων εργασίας
για την υλοποίηση όλου αυτού του σχεδίου. Να πάνε σε Προγράμματα για δωρεάν
«ενεργειακή αναβάθμιση» των σπιτιών και των δημόσιων χώρων, για αναβάθμιση των
δικτύων μεταφοράς ενέργειας, για ανάπτυξη δημοσίων Μέσων Μαζικής Μεταφοράς με
δωρεάν μετακίνηση, για αναβάθμιση των δικτύων μεταφοράς
ενέργειας. Και πολλά άλλα ακόμα.
Και μαζί με την ενέργεια να παλέψουμε
για να γίνουν δημόσια και προσβάσιμα σε όλες και όλους όλα τα κοινωνικά αγαθά:
η υγεία, το νερό, η στέγαση. Να παλέψουμε να σταματήσει ο πόλεμος.
Για να «αλλάξουμε το σύστημα
και όχι το κλίμα». Για μία κοινωνία που θα είναι βιώσιμη γιατί δεν θα υπάρχει
το κέρδος αλλά οι ανάγκες μας που θα καθορίζουν το προς τα που θα πάνε τα
πράγματα.
1. https://weownit.org.uk./blog/biggest-ever-poll-shows-huge-support-nationalisation
2.
https://www.noaa.gov/news-release/carbon-dioxide-now-more-than-50-higher-than-pre-industrial-levels
3. https://www.kathimerini.gr/world/562002793/sima-kindynoy-gia-tin-xirasia-stin-eyropi
4. Γιώργος Ράγκος, Πυρκαγιές:
Ν’αλλάξουμε το σύστημα, όχι το κλίμα, Εργατική Αλληλεγγύη (ΕΑ), 1532, https://ergatiki.gr/article.php?id=26268&issue=1532
5. Μετά την έναρξη του πολέμου,
στο Συνέδριο του Νταβός, ο πρώην πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και νυν της
Goldman Sachs International, Ζοζέ Μπαρόζο, δήλωσε ότι: «αν και σε
μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο επίπεδο όλοι συμφωνούμε πως η εξάρτησή μας από
τους υδρογονάνθρακες θα πρέπει να μειωθεί, η ατζέντα της κλιματικής αλλαγής θα
πληγεί ανεπανόρθωτα από την ενεργειακή κρίση που δημιουργεί ο πόλεμος στην
Ουκρανία».
6. Γιώργος Ράγκος, «COP26, Δεν
καλύπτεται το χάσμα με απάτες», Σοσιαλισμός Από τα Κάτω (ΣΑΚ), 150, https://socialismfrombelow.gr/article.php?id=1341
7. Σωτήρης
Κοντογιάννης, Ο πόλεμος “πρασινίζει” την κλιματική καταστροφή, ΣΑΚ, 152, https://socialismfrombelow.gr/article.php?id=1366
8. https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/el/IP_22_3131
9. https://ec.europa.eu/commission/presscorner/detail/el/qanda_22_1512
10. Ευγενία Μπαλασή, Τα «βρώμικα»
μυστικά του φυσικού αερίου επιταχύνουν την κλιματική αλλαγή, https://energypress.gr/news/ta-vromika-mystika-toy-fysikoy-aerioy-epitahynoyn-tin-klimatiki-allagi
12. https://www.ot.gr/2022/03/26/energeia/i-energeiaki-symfonia-ee-ipa-olokliro-to-keimeno
και https://www.ot.gr/2022/05/06/energeia/institouto-ena-periorismenes-oi-energeiakes-dieksodoi-tis-eyropis-giati-oi-ipa-den-einai-eykoli-lysi
13. Σωτήρης Κοντογιάννης, Τα
μέτρα της ΕΕ για την ενέργεια - Νέα επίθεση στην ζωή της εργατικής τάξης, ΕΑ, 1533,
https://ergatiki.gr/article.php?id=26297&issue=1533
16. Γιώργος Ράγκος, Κυβέρνηση και
“επενδυτές” κλιμακώνουν την καταστροφή, ΕΑ, 1524, https://ergatiki.gr/article.php?id=26012&issue=1524
17. Mathias Reymond, Η Ουάσιγκτον
σπέρνει ζιζάνια στην ευρωπαϊκή αγορά φυσικού αερίου, https://monde-diplomatique.gr/i-ouasigkton-spernei-zizania-stin-evropaiki-agora-fysikou-aeriou
18. https://www.americansagainstfracking.org
19. Δήλωση του
αντιπροέδρου της Κομισιόν Φρανς Τίμερμανς και επίτροπου (!) για την Ευρωπαϊκή
Πράσινη Συμφωνία, για την χρήση άνθρακα: «Δεν υπάρχει κανένα ταμπού σ’ αυτή
την έκτακτη κατάσταση». https://www.efsyn.gr/oikonomia/elliniki-oikonomia/334772_dynamiki-epistrofi-toy-ligniti-stin-paragogi-reymatos
20. https://www.eia.gov/tools/faqs/faq.php?id=427&t=3
21. Σωτήρης Κοντογιάννης, Ο
πόλεμος “πρασινίζει” την κλιματική καταστροφή, ΣΑΚ, 152, https://socialismfrombelow.gr/article.php?id=1366
23. https://www.ekathimerini.com/news/141240/coal-pollution-in-greece-causes-1-200-premature-deaths-a-year-study-shows.
Αξίζει να δείτε τα 2 ντοκιμαντέρ για τα λιγνιτωρυχεία της Πτολεμαΐδας. Της ΕΤ3
εδώ: https://www.youtube.com/watch?v=cLRU1whM9L8 και της DW εδώ:
https://www.youtube.com/watch?v=idYkObkb9C8
24.
https://www.902.gr/eidisi/politiki/293695/amesi-kai-pliri-epanaleitoyrgia-ton-lignitikon-monadon-katargisi-toy
και https://energypress.gr/news/anakoinosi-toy-kke-gia-kleisimo-ton-lignitikon-monadon-3-kai-4-toy-ais-kardias-tis-dei-ae
25. Γιώργος Ράγκος, Κάτω τα χέρια
από τη ΔΕΗ - κάτω τα χέρια από το περιβάλλον, ΣΑΚ, 138, https://socialismfrombelow.gr/article.php?id=1216
26. https://primeminister.gr/2021/10/22/27771.
Δείτε την απάντηση στην ερώτηση του Νίκου Αρμένη (ΑΠΕ και MEGA)
28. https://www.worldnuclearreport.org
30. Γιώργος Ράγκος, Το έγκλημα
της Φουκουσίμα, ΣΑΚ, 86, https://socialismfrombelow.gr/article.php?id=497
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)