Πέμπτη, Σεπτεμβρίου 24, 2020

H κυβέρνηση χάνει τον έλεγχο της πανδημίας: Ώρα να τους διώξουμε



Γιώργος Ράγκος, Εργατική Αλληλεγγύη, 23/09/2020, No 1439


Η πανδημία είναι εκτός ελέγχου. Σε όλο το κόσμο έχουν καταγραφεί πάνω από 31 εκατομμύρια ασθενείς από την πανδημία, οι νεκροί πλησιάζουν το 1 εκατομμύριο και η αναλογία θανάτων σε σχέση με το σύνολο των ασθενών είναι κοντά στο 3,5%.  


Στην Ελλάδα, τα ημερήσια νέα κρούσματα αυξάνονται σταθερά και oι θάνατοι έχουν ξεπεράσει τους 340. Η Αττική καταγράφει πλέον 3 νέα ημερήσια κρούσματα ανά 100.000 κατοίκους. Oι διασωληνωμένοι ασθενείς έχουν διπλασιαστεί τις τελευταίες τρεις εβδομάδες και ήδη από τις 75 κλίνες ΜΕΘ, για περιστατικά Covid-19, οι 62 είναι κατειλημμένες. Καθημερινά εντοπίζονται συρροή κρουσμάτων σε εταιρίες και εργοστάσια (στη Novibet στη Μεταμόρφωση, σε εργοστάσιο στο Κορωπί με 11 κρούσματα σε 150 εργαζόμενους, σε εργοστάσιο ανακύκλωσης στον Ασπρόπυργο), σε στρατόπεδα συγκέντρωσης προσφύγων και μεταναστών (Μαλακάσα, Ριτσώνα, Καρά Τεπέ), σε γηροκομεία, σε φυλακές, ακόμα και σε νοσοκομεία. Ήδη από την πρώτη βδομάδα λειτουργίας των σχολείων έχουμε τα πρώτα κλεισίματα τμημάτων και ολόκληρων σχολείων εξαιτίας κρουσμάτων, είτε εκπαιδευτικών, είτε μαθητών. 


Με δεδομένο ότι οι ερευνητικές προσπάθειες για ένα ή περισσότερα αποτελεσματικά εμβόλια είναι ακόμη στην αρχή και, σε κάθε περίπτωση, μέχρι να υπάρξει κάποιο ή κάποια αποτελεσματικά εμβόλια θα πάρει κάμποσα χρόνια, οι επιστήμονες προβλέπουν ότι, με βάση το σημερινό παγκόσμιο ρυθμό αύξησης των κρουσμάτων και χωρίς να υπάρχουν σοβαρές μεταλλάξεις του ιού, το 30 - 40% του πληθυσμού θα νοσήσει από την πανδημία μέσα στα επόμενα τρία χρόνια. Με αυτό το εφιαλτικό σενάριο έχουμε να αναμετρηθούμε.


Η κυβέρνηση ανακοίνωσε "νέα" περιοριστικά μέτρα για την Αττική που θα ισχύουν μέχρι τις 4 Οκτωβρίου και αν αυτά δεν αποδώσουν (που δεν θα αποδώσουν) όλοι ομολογούν ότι η Αττική θα μπει σε ένα καινούριο λοκντάουν. Ένα δεύτερο κύμα γενικών ή τοπικών λοκντάουν υπάρχει ήδη σε μία σειρά από χώρες ενώ οι περισσότερες αναμένεται να το εφαρμόσουν το επόμενο διάστημα με τους μήνες Οκτώβριο και Νοέμβριο να θεωρούνται οι πιο επικίνδυνοι για την πανδημία εξαιτίας και της αναμενόμενης εμφάνισης της εποχικής γρίπης.    


Το πρώτο ερώτημα είναι γιατί ζούμε μία "έξαρση της πανδημίας", στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο, ύστερα από ένα σχεδόν παγκόσμιο λοκντάουν την περασμένη άνοιξη. Η απάντηση έχει να κάνει με την αλλοπρόσαλη και επικίνδυνη αντιμετώπιση της πανδημίας από τις κυβερνήσεις. Στη πραγματικότητα, σήμερα δεν έχουμε μία "νέα έξαρση της πανδημίας" αλλά βιώνουμε τα αποτελέσματα της αντιμετώπισης της πανδημίας από τη πρώτη περίοδο της εμφάνισής της μέχρι και σήμερα. Το λοκντάουν της άνοιξης ήταν η βασική επιλογή όλων σχεδόν των κυβερνήσεων, αλλού αμέσως αλλού με καθυστερήσεις και ταλαντεύσεις. Το λοκντάουν επιλέχθηκε για να μπει κάποιο φρένο στη ραγδαία εξάπλωση των κρουσμάτων ώστε να αντέξουν ως ένα βαθμό τα διαλυμένα, από τις νεοφιλελεύθερες περικοπές και ιδιωτικοποιήσεις, δημόσια συστήματα Υγείας και, θεωρητικά, θα βοηθούσε για να "κερδίσουν χρόνο" οι (απροετοίμαστες) κυβερνήσεις και το ίδιο το σύστημα για να αντιμετωπίσουν την νέα πανδημία και ταυτόχρονα να ενισχύσουν την πρόληψη, τη θεραπεία, τις συνθήκες διαβίωσης και εργασίας για την αντιμετώπιση της πανδημίας και μετά τη λήξη του λοκντάουν. 


Το λοκντάουν αποδείχθηκε αναποτελεσματικό γιατί στη διάρκειά του οι κυβερνήσεις δεν πήραν κανένα ουσιαστικό μέτρο προς αυτή την κατεύθυνση. Οι φτωχοί και οι "ευάλωτοι" πληθυσμοί εξακολουθούσαν να πεθαίνουν από τη νόσο και επιπλέον ο τρόπος με τον οποίο έγινε η άρση της καραντίνας, υπό την πίεση των καπιταλιστών για την "επανεκκίνηση της οικονομίας", έδωσε τη δυνατότητα στον ιό να βρει πρόσφορο έδαφος σε ένα ανυπεράσπιστο πληθυσμό. 


Στην Ελλάδα αυτή η εικόνα βγάζει μάτια. O Μητσοτάκης και η κυβέρνηση προσπάθησαν να αξιοποιήσουν επικοινωνιακά τη δήθεν "καλή εικόνα" της Ελλάδας στη περίοδο της καραντίνας.  Το αφήγημα της κυβέρνησης για την Ελλάδα που "κέρδισε τη μάχη με την πανδημία" και είναι μία "ασφαλής χώρα" αποδείχθηκε γρήγορα ότι είχε κοντά ποδάρια. Η καραντίνα ήταν μία περίοδος αλλοπρόσαλων οδηγιών προστασίας (με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη χρήση ή μη της μάσκας), όπου ποτέ δεν καταγράφηκαν και άρα δεν αντιμετωπίστηκαν τα πραγματικά κρούσματα, που τα ρημαγμένα από τα μνημόνια δημόσια νοσοκομεία στέναζαν με ελλείψεις σε προσωπικό και εξοπλισμό.  


Κατακόρυφη αύξηση


 Υπό αυτές τις συνθήκες, η άρση της καραντίνας (με την προτροπή της "ατομικής ευθύνης") τον Μάιο και το "άνοιγμα του τουρισμού" (χωρίς στοιχειώδεις υγειονομικούς ελέγχους και μέτρα προστασίας γιατί έτσι απαιτούσαν οι tour operators, οι αεροπορικές εταιρείες, οι εφοπλιστές, οι ξενοδόχοι και οι μεγαλοϊδιοκτήτες της εστίασης και των κέντρων διασκέδασης) τον Ιούλιο, οδήγησαν στην αναμενόμενη κατακόρυφη αύξηση των κρουσμάτων. 


Τα νέα μέτρα της κυβέρνησης ή ένα δεύτερο λοκντάουν δεν μπορούν να αντιστρέψουν την εξέλιξη της πανδημίας. Ουσιαστκά, η κυβέρνηση πέρα από τις, ανεφάρμοστες σε συνθήκες καταναγκαστικού ή αναπόφευκτου συνωστισμού, οδηγίες για κοινωνική αποστασιοποίηση, απαγορεύει τις δημόσιες συναθροίσεις, προωθεί δήθεν την τηλεργασία για τις "ευπαθείς ομάδες" και το 40% του προσωπικού στα γραφεία του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα και επεκτείνει τη χρήση μάσκας σε δημόσιους και ιδωτικούς χώρους. Με την εξέλιξη της πανδημίας και χωρίς κανένα ουσιαστικό μέτρο ιχνηλάτησης των κρουσμάτων, ενίσχυσης των νοσοκομείων, των σχολείων, των ΜΜΜ, των κοινωνικών δομών, τα μέτρα που ανακοίνωσε η κυβέρνηση είναι καθαρός εμπαιγμός. 


Είναι εμπαιγμός γιατί για να θεωρηθούν «ευπαθής ομάδα» οι εργαζόμενοι άνω των 65 ετών θα πρέπει υποχρεωτικά να αποδείξουν με ιατρικά έγγραφα ότι έχουν όλων των ειδών τις αρρώστιες και η τηλεργασία για το 40% του προσωπικού στα γραφεία δεν θεωρείται υποχρεωτική «αν υπάρχουν ήδη μέτρα όπως η απόσταση του 1,5 μέτρου». Είναι εμπαιγμός γιατί την ίδια στιγμή άνοιξε τα σχολεία με πάνω από 25 παιδιά ανά τάξη χωρίς παραπάνω εκπαιδευτικούς και προσωπικό καθαριότητας, δεν προχώρησε σε προσλήψεις προσωπικού και δεν έκανε παραγγελίες καινούριων συρμών και λεωφορείων για να ενισχύσει με περισσότερα δρομολόγια τα ΜΜΜ για να μην υπάρχει συνωστισμός, έχει αφήσει ασύδοτα τα αφεντικά στους χώρους δουλειάς όπου οι εργαζόμενοι φοβούνται να δηλώσουν ασθένεια, στοιβάζει τους μετανάστες και πρόσφυγες στα κλειστά κέντρα κράτησης.


Την ίδια στιγμή που οι αλυσίδες των ιδιωτικών διαγνωστικών κέντρων θησαυρίζουν από τα τεστ, η κυβέρνηση συνεχίζει να αρνείται τη μαζική και δωρεάν ιχνηλάτηση του πληθυσμού. Χωρίς μαζικά προληπτικά τεστ τα σχολεία, οι σχολές, οι χώροι εργασίας, τα γηροκομεία, τα στρατόπεδα φαντάρων, οι φυλακές, τα κέντρα κράτησης μεταναστών και προφύγων ακόμα και τα ίδια τα νοσοκομεία έχουν μετατραπεί σε "υγειονομικές βόμβες" με μοναδικό μέσο προστασίας τη χρήση μάσκας. 


Στη δημόσια Υγεία, πριν την πανδημία οι κενές θέσεις στα νοσοκομεία ξεπερνούσαν τις 30.000 σε όλους τους κλάδους. Στη διάρκεια της πανδημίας έχουν προσληφθεί μόλις 4.700 επικουρικοί νοσηλευτές και ελάχιστοι μόνιμοι γιατροί. Όπως καταγγέλλει η ΟΕΝΓΕ, η έλλειψη γιατρών και νοσηλευτών οδηγεί στη μη τήρηση των "υγιειονομικών πρωτοκόλλων" ακόμα και μέσα στα νοσοκομεία. Γιατροί με κρούσματα δεν μπορούν να μπουν σε απομόνωση για όσο διάστημα απαιτείται γιατί δεν υπάρχουν αντικαταστάτες, κλινικές στις οποίες εμφανίστηκαν κρούσματα δεν μπορούν να κλείσουν για απολύμανση. Αυτή τη στιγμή υπάρχουν σε όλη την Ελλάδα, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΠΟΕΔΗΝ, κάτω από 750 λειτουργούσες κλίνες ΜΕΘ. Ενώ κάθε κλίνη ΜΕΘ χρειάζεται το λιγότερο 4 νοσηλευτές, σήμερα λειτουργούν με 2 νοσηλευτές. 


Πρόθυμοι σύμμαχοι σ' αυτή την επικίνδυνη κυβερνητική πολιτική αποτελούν διάφορες "συμβουλευτικές επιτροπές ειδικών". Όπως, σωστά, τονίζει η ΟΕΝΓΕ: "Ασκούμε κριτική και σε προτάσεις επιστημόνων που με διάφορα επιστημονικοφανή πορίσματα προσαρμόζουν τις προτάσεις τους στις επιλογές της κυβέρνησης. Το παράδειγμα με τον αριθμό των μαθητών ανά τάξη, οι αντιφάσεις για τη χρήση της μάσκας και τα πρωτόκολλα που πρότειναν για τα πλοία και τα αεροπλάνα είναι αρκετά για να καταδείξουν ότι τελικά η επιστήμη σε κρίσιμες στιγμές συμμορφώνεται στις επιλογές της τάξης που κυβερνά, αντί να συμβαίνει το αντίθετο".  


Η μόνη ελπίδα για να αντιμετωπίσουμε την πανδημία είναι οι εργατικοί αγώνες σε σύγκρουση με αυτή την κυβέρνηση. Για μαζικές προσλήψεις μόνιμου προσωπικού και μαζικά επαναλαμβανόμενα τεστ παντού. Για να ενισχυθούν το δημόσιο σύστημα Υγείας, οι δημόσιες και δημοτικές κοινωνικές δομές, το εκπαιδευτικό σύστημα, τα ΜΜΜ, για να γίνουν ασφαλείς οι χώροι δουλειάς, εκπαίδευσης και οι δημόσιοι χώροι. Για να αξιοποιήσουμε όλες οι δυνατότητες που υπάρχουν για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Για να ανατρέψουμε αυτή την κυβέρνηση που μας το στερεί.  

Δεν υπάρχουν σχόλια: