Να αφοπλιστεί η αστυνομία!

 

Πριν 20 χρόνια, στις 24 Οκτωβρίου 2001, στο Ζεφύρι Αττικής, ο αστυφύλακας Γιώργος Τυλιανάκης πυροβόλησε στο κεφάλι τον Μαρίνο Χριστόπουλο, Ρομά 21 ετών γιατί δεν σταμάτησε σε έλεγχο. Και τότε η ΕΛ.ΑΣ. έβγαλε ένα δελτίο Τύπου που τα ψέμματα ήταν περισσότερα από τις λέξεις του. Σύμφωνα με την ιατροδικαστική έκθεση, ο αστυνομικός πυροβόλησε από πίσω το θύμα. Αυτόπτης μάρτυρας δήλωσε ότι ο μπάτσος στάθηκε στη μέση του δρόμου με ανοιχτά τα πόδια (!) και πυροβόλησε. Μέσα στο φορτηγάκι βρισκόταν ο τρίχρονος γιος του θύματος, που ευτυχώς, δεν τραυματίστηκε. Ο 21χρονος οπωροπώλης δεν είχε άδεια οδήγησης, γι' αυτό και δε σταμάτησε. 

Πριν τη δολοφονία του Χριστόπουλου είχαν προηγηθεί και άλλες δολοφονίες «υπόπτων» που «δεν σταμάτησαν για έλεγχο». Αυτή του 26χρόνου Ηλία Μέξη στον Πειραιά τον Αύγουστο του 1998, του 17χρόνου Γιουγκοσλάβου μαθητή Μάρκο Μπουλάτοβιτς στο κέντρο της Θεσσαλονίκης τον Οκτώβριο του 1998, του 18χρόνου Νικόλαου Λεωνίδη στην Άνω Πόλη Θεσσαλονίκης τον Μάρτιο του 2000. Ενώ το Φεβρουάριο του 2000, στη Λούτσα, μπάτσος πυροβολεί αυτοκίνητο με τέσσερις νέους, γιατί «τους θεώρησε ύποπτους για διακίνηση ναρκωτικών» και μία σφαίρα άφησε παράλυτο το 18χρονο μαθητή Σωτήρη Κατσιώτη.

Ήταν η περίοδος που ξαναήρθε στην επικαιρότητα (μετά τη δολοφονία Καλτεζά το 1985) το ζήτημα της οπλοφορίας της αστυνομίας. Το ΠΑΣΟΚ, με υπουργό Δημοσίας Τάξης τον Φλωρίδη, ψηφίζει τον Ν. 3169/2003 (που τυπικά ισχύει μέχρι και σήμερα) και πανηγυρίζει γιατί, δήθεν, ο νέος Νόμος προέβλεπε περιορισμούς στη χρήση όπλων από την αστυνομία, συνεχή εκπαίδευση και εξέταση των αστυνομικών για τον έλεγχο της καταλληλότητάς τους να φέρουν όπλο. 

Στη πραγματικότητα όμως, η ψήφιση του Νόμου δεν άλλαξε τίποτα. Για την ΕΛΑΣ και τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες της, ο 3169/2003 είναι σαν να μην υπάρχει. Όπως δηλώνουν "συνδικαλιστές" της ΕΛΑΣ: "αν εφαρμοστεί κατά γράμμα τουλάχιστον το 50% της δύναμης των αστυνομικών  θα πρέπει να παραδώσει αμέσως το όπλο του στην Υπηρεσία του". Για την ΕΛΑΣ ο μόνος νόμος που ισχύει είναι η προτροπή του μπαμπά Μητσοτάκη στην αστυνομία: "το κράτος είστε εσείς". 

Μπορεί σήμερα ο ΣΥΡΙΖΑ να κατηγορεί την κυβέρνηση της ΝΔ και την αστυνομία για τη δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη, και καλά κάνει, αλλά αμέσως μετά με την εκλογή του το 2015, ο πρώτος υπουργός ΠροΠο, Γιάννης Πανούσης, δήλωνε: «Δεν πιστεύω τα περί αφοπλισμού της Αστυνομίας. Είναι διαφορετικό να ξέρει ένας αστυνομικός πότε βγάζει το όπλο, που το στρέφει και γιατί το κάνει. Δεν έχει να κάνει με το να μην έχει όπλο ο αστυνομικός, πρέπει να έχει εκπαιδευτεί τι θα το κάνει αυτό το όπλο. Η προσωπική μου και επιστημονική άποψη είναι να έχει όπλο και στις διαδηλώσεις...". 

Στο ψαχνό

Άσχετα με το γεγονός ότι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ υπέκυψε πολύ γρήγορα στο "βαθύ κράτος" της ΕΛ.ΑΣ., είναι η "εφαρμογή του Νόμου για σωστή και συνεχή εκπαίδευση των αστυνομικών στη χρήση των όπλων" η απάντηση στις αστυνομικές δολοφονίες; Η απάντηση είναι όχι. Είναι αυταπάτη να πιστεύει κανείς ότι είναι η "κακή ή ελλειπής εκπαίδευση" που οδηγεί τους μπάτσους να πυροβολούνε στο ψαχνό. Πυροβολούνε επειδή έχουν όπλο και το "επιχειρησιακό ελεύθερο" να το χρησιμοποιούν όπως και όποτε θέλουν. Σ' αυτό έχουν "εκπαιδευτεί" από την πρώτη μέρα που μπήκαν στην αστυνομία. Ακόμα και αν σκοτώνουν αθώα παιδιά ξέρουν ότι θα τους δικαιολογήσει και θα τους καλύψει όλος ο "μηχανισμός του κράτους". Στο Πέραμα πυροβόλησαν (τουλάχιστον) 36 φορές από κοντινή απόσταση εναντίον των τριών ανήλικων Ρομά που βρίσκονταν σε ακινητοποιημένο αυτοκίνητο. Σύμφωνα με το Νόμο, δεν θα έπρεπε να πυροβολήσουν καθόλου. Ακόμα και αν ήταν σε κίνηση το αυτοκίνητο θα έπρεπε να στοχεύουν στις ρόδες. Μόνο μία ρόδα πέτυχαν. Από κοντινή απόσταση. Πιστεύει κανείς ότι αυτό οφείλεται στο ότι δεν ξέρανε καλό σημάδι εξαιτίας της "κακής ή ελλειπής εκπαίδευσης"; Όχι. Είχαν, ξεκάθαρα, στόχο να σκοτώσουν τα τσιγγανόπουλα και γι' αυτό πυροβολούσαν προς το εσωτερικό του αυτοκινήτου. Η κυβέρνηση τους είπε μπράβο (Γεωργιάδης), τους παρείχε ψυχική υποστήριξη (Θεωδορικάκος), τους "ξέπλυνε στα ΜΜΕ" χύνοντας ρατσιστικό δηλητήριο για τους Ρομά και στη συνέχεια έδωσε το μήνυμα στους δικαστές να αφεθούν ελεύθεροι και στους υπόλοιπους μπάτσους να μην φοβούνται να χρησιμοποιούν τα όπλα τους. Είναι θέμα χρόνου να θρηνήσουμε και άλλους νεκρούς.

Αυτό το βιώνουν και οι οικογένειες και οι περιοικοί των μπάτσων. Οι μπάτσοι κουβαλάνε τα όπλα μαζί τους και εκτός υπηρεσίας, ακόμα και αν ο Νόμος το απαγορεύει. Η δικαιολογία που επικαλούνται είναι ότι: «σύμφωνα με το Σύνταγμα, ο αστυνομικός θεωρείται ότι είναι 24 ώρες το 24ωρο σε υπηρεσία και γι' αυτό οπλοφορεί συνεχώς ώστε να επεμβαίνει όταν διαπράττεται παρουσία του -ακόμη κι όταν δεν βρίσκεται εν υπηρεσία- κάποιο αδίκημα ή έγκλημα». Όμως, αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ότι μπάτσοι "επεμβαίνουν" και σκοτώνουν με το όπλο τους όταν το "έγκλημα που διαπράττεται παρουσία του" είναι είτε η θέληση των γυναικών τους να φύγουν από το σπίτι είτε κάποιος κάνει κάτι που τους «ενοχλεί».

Ενδεικτικά, τον Δεκέμβριο του 2017, στους Αγίους Αναργύρους, ένας μπάτσος πυροβόλησε και σκότωσε την σύζυγό του, την τρίχρονη κόρη του και τη πεθερά του. Τον Μάρτιο του 2020, στη Κηφισιά, ένας άλλος μπάτσος πήγε στο σούπερ μάρκετ, όπου εργαζόταν η πρώην σύζυγός του και, όταν εκείνη έκανε διάλειμμα με τη συνάδελφό της, τις σκότωσε. Τον Νοέμβριο του 2020, ένας άλλος μπάτσος σκότωσε γυναίκα στου Ρέντη. Είναι τραγικό να είσαι γυναίκα θύμα ενδοοικογενειακής βίας από άντρα μπάτσο και να πρέπει να το καταγγείλεις στην αστυνομία. Το Σεπτέμβρη του 2016, στην Καλλιθέα, ένας 33χρονος έχασε τη ζωή του όταν πυροβολήθηκε από 30χρονο αστυνομικό. Αιτία του καβγά, η δυνατή μουσική.

Μία μελέτη από τη Σχολή Υγείας του Πανεπιστημίου της Βοστώνης και το Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, τον Ιούνιο του 2018, που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό Lancet, υποστήριξε ότι "η αστυνόμευση πρέπει να αντιμετωπιστεί ως ζήτημα δημόσιας Υγείας". Και έχει δίκιο. Στις ΗΠΑ, η αστυνομική βία έπαιξε ρόλο σε πάνω από 30.000 θανάτους από το 1980 έως το 2018.

Από τις ΗΠΑ έως στην Ελλάδα, η αστυνομία δολοφονεί. Η μόνη λύση είναι το τρίπτυχο του κινήματος Black Lives Matter: "αποχρηματοδότηση - αφοπλισμός - διάλυση".